Metal Pusher: de laatste meester
Mustafa Zeki beheerst de kunst van het metaalspinnen, die nu met uitsterven wordt bedreigd.

Metal Pusher: de laatste meester
Tien jaar geleden slaagde Mustafa Zeki voor zijn masterexamen als metaaldrukker. “Sindsdien is er geen meester meer in dit mooie vak”, zegt de inmiddels 52-jarige. Sinds 1 januari van dit jaar heeft hij de traditionele metaalspinnerij overgenomen van Wilhelm Seidl, die als derde generatie leiding gaf aan het Weense bedrijf dat in 1908 werd opgericht en nu met pensioen is. “Het is echt een leuke afwisseling voor mij”, zegt Zeki. “Ik ben hier al ruim twintig jaar de hacker, nu ben ik eigenaar en directeur.” Zijn schoonzoon ondersteunt hem bij de langverwachte digitalisering van de boekhouding en klantcontacten, en zijn voormalige baas helpt bij bureaucratische zaken. De enige werknemer die hij in dienst heeft is Oliver Wagner, een 30-jarige opgeleide metaalbewerker. De werkplaats bevindt zich op de 4e verdieping van de historische werkplaatsbinnenplaats, die in 1907 in Wenen Mariahilf onder keizer Franz Josef werd gebouwd. De tijd lijkt hier stil te hebben gestaan. Op planken achter de eeuwenoude machines van meerdere tonnen voor het draaien, persen, boren, vouwen en slijpen van metaal staan talloze vormen van staal, hout of kunststof waarover verschillende metalen worden geplaatst en in de gewenste vorm worden geperst.
Koplampbehuizingen, luchtfilters, inlaatspruitstukken, wieldoppen, remvloeistofcontainers en complete uitlaatsystemen van plaatstaal, aluminium of messing worden gemaakt in de metaalspinnerij van Mustafa Zeki. Particuliere verzamelaars of musea zoals het Hausberger Vintage Car Museum in Puchberg am Schneeberg behoren tot zijn klanten. “We werken vanaf tekeningen of gewoon vanaf kapotte onderdelen”, legt de metalen duwer uit. De negatiefmallen die hij maakt zijn vaak maar voor een paar onderdelen nodig, waarna ze in één van de vier magazijnen belanden die tot aan het plafond gevuld zijn met mallen. Tot het klantenbestand van Zeki behoren ook bekende namen als de porseleinfabriek Augarten, waarvoor hij onder meer messing standaards voor tafellampen produceert. En ook het beeld van de Amadeus Award wordt gemaakt in de historische Weense metaalwerkplaats. De zaken verlopen bevredigend, zij het onregelmatig. Mustafa Zeki: “Soms is het te weinig, soms is het te veel, maar het komt erop neer dat het goed werkt.”