Βενζίνη στο αίμα

Βενζίνη στο αίμα

«Σε αντίθεση με τα σύγχρονα αυτοκίνητα, τα vintage αυτοκίνητα έχουν προσωπικότητα, σου μιλάνε», λέει ο Andreas Fojtik, περιγράφοντας τη γοητεία της ιστορικής λαμαρίνας που κινείται από κινητήρες εσωτερικής καύσης. Ο 60χρονος κύριος μηχανικός και αθλητής του μηχανοκίνητου αθλητισμού βλέπει ότι αυτές οι προσωπικότητες δείχνουν συχνά ιδιότροπες πλευρές, μεταξύ άλλων, στο καθημερινό του αυτοκίνητο, ένα ελάφι Triumph από τη δεκαετία του 1970. «Είναι αναμφίβολα ένα από τα δέκα χειρότερα αυτοκίνητα στον κόσμο, αλλά είναι πολύ διασκεδαστικό να οδηγείς», χαμογελάει. Και αμέσως στρέφεται κατά της υποτιθέμενης τεχνικής προόδου στην κατασκευή του κινητήρα: «Με τον οκτακύλινδρο 3,5 λίτρων, το Stag χρειάζεται περίπου 7,5 λίτρα καυσίμου ανά 100 χιλιόμετρα στον αυτοκινητόδρομο - τα σύγχρονα σπορ αυτοκίνητα δεν είναι πολύ πιο οικονομικά μετά από 50 χρόνια εξέλιξης». Ο ομολογούμενος petrolhead είναι επίσης δύσπιστος για την τάση προς τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Τα σημερινά μοντέλα είναι πολύ βαριά, πολύ κοντά σε αυτονομία, πολύ ακριβά και επίσης εξαιρετικά επικίνδυνα. Το ναυπηγείο αυτοκινήτων είναι ανοιχτό σε όλες τις μάρκες και πραγματοποιεί επίσης ελέγχους §57a, αλλά όσο ο Fojtik είναι υπεύθυνος, δεν θα μπουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα στην εταιρεία. Ως αρχηγός της οικογένειας, ίδρυσε την εταιρεία στη Βιέννη το 1989 και μετακόμισε στο Bisamberg το 2017. Η σύζυγός του Irene ήταν πάντα στο πλευρό του και οι τρεις γιοι του Alexander, Filip και Florian δεν ήταν μακριά από τη φυλή - όλοι έμαθαν τεχνολογία αυτοκινήτου και τώρα εργάζονται στην οικογενειακή επιχείρηση.

Ο Andreas Fojtik ξεναγεί με περηφάνια στο εκτεταμένο εργαστήριό του, όπου, μεταξύ άλλων, εργάζεται πάνω σε κλασικά έργα, από τα οποία έχει απομείνει μόνο ένα στον κόσμο. Αυτά περιλαμβάνουν μια Rolls Royce EX-17 από το 1927, ένα Gräf und Stift SR45 από το 1924 και ένα 104 ετών Ballot 3.0, το πρώτο αυτοκίνητο που κέρδισε τη Formula 1 στον κόσμο. «Έχουμε την τιμή να μπορούμε να επισκευάζουμε αυτά τα αυτοκίνητα για χρήματα», λέει ένας χαρούμενος Fojtik, ο οποίος απολαμβάνει την υψηλότερη φήμη στους κύκλους των ειδικών των κλασικών αυτοκινήτων με την τελειομανή εργασιακή του ηθική. «Δυστυχώς, δεν είναι πάντα τόσο ρομαντικό όσο ακούγεται», αναστενάζει ο δάσκαλος των κλασικών. Η προμήθεια ανταλλακτικών γίνεται όλο και πιο δύσκολη και πολλά εξαρτήματα που δεν μπορούν πλέον να βρεθούν πρέπει να ξαναφτιάχνονται με το χέρι χρησιμοποιώντας τόρνο και φρέζα. Παρά την απόρριψή του για την ηλεκτροκίνηση, ο Andreas Fojtik δεν έχει κακή συνείδηση ​​όσον αφορά την προστασία του κλίματος και τη βιωσιμότητα, αντίθετα. «Είμαστε σίγουρα η πιο βιώσιμη εταιρεία σε μια ακτίνα 50 χιλιομέτρων», λέει, «επειδή αρνούμαστε τη νοοτροπία απόρριψης και επισκευάζουμε πράγματα που ήδη υπάρχουν».