Suzuki GSX-S750-test - de naakte waarheid

Suzuki GSX-S750-test - de naakte waarheid

◄►

ergonomie

Zadel op, pak het stuur vast en zie, je hebt het gevoel de vooras in je hand te hebben. Ik heb dit voorwiel alleen in een paar Ducati Monster-jaren gezien. De smalle, korte koplamp versterkt de indruk nog meer. Toch heb je geen oncomfortabel gewicht op je polsen, omdat de zithoogte (820 mm) en de kniehoek zeer consistent zijn. Het zadel is comfortabel en goed gevormd. Als je jezelf klein maakt op de GSX-S750, heb je genoeg ruimte om je achterste naar achteren te duwen en dan wat steun te krijgen van het duokussen. Het kniegewricht is – typisch voor viercilinder-in-lijn – niet superstrak, maar smal genoeg om de motorfiets met de dijen te kunnen manoeuvreren. Ondanks mijn lengte van 1,85 meter zit ik comfortabel op de GSX-S750 en kan ik er ook langere tochten mee maken. Past, zit, knelt niet. Ga verder in de tekst.

Motor/versnellingsbak

Wanneer je voor het eerst het gaspedaal indrukt, is de vier-in-lijn van de GSX-S750 sympathiek tam. De motor heeft uiteraard snelheid nodig om levendig te worden. Als je hem dit geeft, wordt het leuk. Het schorre gesis en geratel uit de airbox (GSX-R-gevoel ontstaat) drijft de piloot letterlijk tot snelheidsorgieën. Vanaf 5000 tpm duwt de motor krachtig. Vanaf 7000 beginnen de zaken echt vooruit te gaan. Trillingen? Nee, niets. De vier-in-lijn motor is zijdezacht en bepaalde lastwisselingsreacties voel je pas als je abrupt het gaspedaal intrapt. Om snel door de bochten te racen, moet je het toerental minimaal boven de 5000 tpm houden. Als je het gas voor het eerst aanzet, wordt het eronder nogal saai. De motor schokt niet, ook niet als hij stationair draait. De motor moet maximaal 114 pk leveren – een geloofwaardige waarde. De 81 Newtonmeter voel je vooral in het verhoogde midden, waar je ondanks de R4 rond kunt cruisen zonder te schakelen. De Suzuki-transmissie is onberispelijk: de versnellingen zijn gemakkelijk en nauwkeurig in te schakelen en de afstanden zijn net zo kort als je ze nodig hebt.

Onderstel

Hier laat de GSX-S750 twee gezichten zien: enerzijds zijn de vork en schokdemper alleen qua veervoorspanning verstelbaar, is de vork traploos verstelbaar en is de schokdemper zeven keer verstelbaar. Maar dat is voor mij niet genoeg. Aan de andere kant werkten de veerelementen heel goed bij koelere temperaturen tot ongeveer 20 graden, waarboven vooral de vork aanzienlijk te zacht werd in de compressiefase. Hard remmen en de vork duikt diep. Vinger weg van de rem en de vork keert snel terug. Het duiken wordt nog eens versterkt door de zeer voorwielgerichte zitpositie. Zwaardere piloten (vanaf ca. 80 kilogram) zullen waarschijnlijk niet kunnen ontkomen aan het afstellen van de vork als hun rijstijl ambitieus is. Het chassis biedt veel comfort en filtert bovendien nare asfaltranden goed weg. Daar betaal je de prijs voor op perfecte, vlakke wegen, waarbij door de doorgaans zachtere basisafstelling het laatste beetje feedback ontbreekt. Maar de feedback van achteren vond ik precies genoeg om de tractiecontrole volledig uit te schakelen.

Remmen

Net als het chassis is ook het remsysteem een ​​beetje een compromis. De achterrem kan fijn worden afgesteld, maar was verder nogal onopvallend. De voorrem ziet er geweldig uit: 310 mm wave-remschijven en radiale remklauwen. De verschillen met de supersportstoppers merkte je al snel: de remblokken bijten altijd discreet sportief in de schijven, maar vertragen niet zo scherp als hun vermomde zusje. Dit is geweldig voor dagelijks gebruik - en dat is waar de GSX-S750 99 procent van de tijd wordt gebruikt - omdat je zelfs op nat wegdek niet bang hoeft te zijn voor krachtig remmen. Maar als je je rondetijden wilt verkorten, heb je aan de ene kant stalen flexibele remleidingen nodig en aan de andere kant scherpere remblokken. Het ABS kwam overigens zelden en dan voor de klas heel gevoelig tussenbeide. Als de vork qua compressie iets strakker was afgesteld, zou er waarschijnlijk iets meer remvermogen zijn. Maar al met al kan de rem zeker gebruikt worden voor sportieve thuisrondes.

Opgemerkt

De hoogwaardige afwerking en de – eindelijk – smaakvol doordachte afwerking. Het zwarte Fatbar-stuur ziet er elegant en waardevol uit, net als de bijpassende zwarte hendels en voetsteunen. Het was niet altijd zo dat Nipponbikes in perfecte harmonie waren. Het display is prachtig, de ‘menunavigatie’ – er is sowieso niet zoveel, afgezien van tractiecontrole en ritten – eenvoudig en duidelijk. Persoonlijk vind ik het uiterlijk erg mooi en is het een aanzienlijke verbetering ten opzichte van de redelijk braaf, niet zo harmonieuze voorganger, de GSR 750. Het gewicht, rijklaar en met volle tank, was 204,1 kilogram. Ruim onder de fabrieksspecificatie (213 kg).

Mislukt

Rubberen remslangen! Nog steeds. Waarom, Suzuki, waarom? En ik begreep het helemaal verkeerd: op de veervoorspanning op de vork, die zoals we weten alleen het voertuigniveau en de negatieve veerweg aanpast, zitten nog steeds S en H. Ik denk voor zacht en hard. Maar als je de veervoorspanning verandert, wordt de vork niet harder of zachter omdat de veerstijfheid niet verandert. Ik vind het stom. En hoe mooi het display ook is, de snelheidsbalk aan de bovenrand is echt moeilijk te lezen, vooral als je sportiever drukt en niet eeuwig tussen de stralen in de cockpit kunt kijken. 

GSX-S750-testresultaat, door p.bednar

Meer informatie over Suzuki GSX-S750

Met vriendelijke steun van TOTAAL Oostenrijk

Meer actiefoto's van de testritten vind je op Instagram: apex_moto_at

Of volg ons op Facebook: Apex Moto