Test Kawasaki Z900 RS Cafe - retro, maar erg leuk
Met de Z 900 RS Cafe heeft Kawasaki misschien wel een van de beste retrofietsen op de markt. Liefdevol vakmanschap ontmoet een goede algehele coördinatie en serieuze prestaties. Een motorfiets voor kenners en niet alleen voor ouderwetse mensen.

Test Kawasaki Z900 RS Cafe - retro, maar erg leuk
ergonomie
Ja, het is zeer comfortabel om in het zadel van de Kawasaki Z900 RS Cafe te zitten. Het klassieke buisstuur heeft meer de vorm van een zitpositie met een clip-on stuur, maar is meer ontspannen. Je hebt de retrofiets goed onder controle. De preekstoel is prachtig gemaakt, het zicht op de twee ronde instrumenten is onberispelijk. De windbescherming klopt. De ronde spiegels bieden goed zicht naar achteren. Naar mijn smaak zouden er stuureindspiegels moeten worden geïnstalleerd. De voetsteunpositie is prettig, discreet sportief en zou zelfs iets verder naar achteren kunnen staan. De kniehoek is enigszins acuut, maar niet oncomfortabel. Ik voel mij zeer comfortabel in het zadel. Rijklaar, met volle tank, weegt de Z 900 RS Cafe 215,6 kilogram.
Behandeling
Ziet er oud uit, maar rijdt – in alle opzichten – als een moderne motorfiets. Dat betekent: licht, neutraal, natuurlijk. Qua rijgedrag levert de Kawa absoluut geen problemen op voor de bestuurder. Ze kenmerken zich door neutraal stuurgedrag, spoorvolging en lijnstabiliteit. Op een gegeven moment sleept de voetsteun over het asfalt. Laat genoeg om sneller de hoek om te rijden. Vroeg genoeg om de griplimiet van de band nog niet te voelen. De trede in het zadel naar de duozitwig is goed gevormd. Tijdens het laden kun je jezelf comfortabel ondersteunen met je achterwerk. Hoe sneller je wordt, hoe stabieler de retrofiets wordt. Het is wonderbaarlijk eenvoudig en spreekt voor zich. Ik ben vol lof.
Motor/transmissie
In een notendop: crèmemotor. De 948 kubieke viercilindermotor loopt zijdezacht, gecultiveerd en spontaan op het gas. Met veel koppel (maximaal 98,5 Nm) in het lagere en middentoerentalgebied kun je heerlijk door de tegengestelde richting cruisen zonder te schakelen. Als je de kraan goed draait, komt er iets anders uit de bovenkant. Zelfs heel behoorlijk. Voor mij is de Z900 RS echter geen stokersfiets, maar een sportieve retrofiets met charme. En dat is precies hoe de motor zich presenteert: het nominale vermogen van 111 pk voelt zelfs subjectief krachtiger aan. Dat duwt goed en vol. In elk leven. De versnellingsbak schakelt soepel en nauwkeurig. Op de een of andere manier had ik toch graag een automatische schakelaar gewild. Niet omdat hij ontbreekt, maar het zou goed zijn gegaan met de zijdezachte, spontane motor. Uit veiligheidsoverwegingen heeft Kawasaki de retrofiets een tweetraps tractiecontrole (KTRC) gegeven. Maar omdat de motor zo netjes en lineair aan het gaspedaal hangt, heb je geen tractiecontrole nodig. Met een beetje gevoel in de popometer en de rechterpols wordt de elektronica volledig overbodig. Daarvoor is het vermogensverlies simpelweg veel te voorspelbaar – in positieve zin.
Onderstel
Gelukkig heeft Kawasaki, ondanks de retro-look, niet bezuinigd op het chassis en heeft hij een volledig verstelbare 41 mm USD-vork aan de voorkant geïnstalleerd. En het heeft een zeer serieuze prestatie. Gecombineerd met de licht sportieve zitpositie is er een zeer goed gevoel voor het voorwiel. Hierdoor kun je laat en op de binnenlijn de bocht in. Een goede, consistente stemming. De vork is niet te strak en niet te zacht, maar vormt eerder een zeer goede basisafstelling voor sportieve plattelandsrijders. Als je heel hard remt en altijd heel snel rijdt, kun je het misschien iets strakker afstellen. Maar ik heb de Z900 al geprezen vanwege zijn ophanging en ik ben het eens met zijn retrozus. Het chassis kan iets doen. Ook al is de monoschokdemper achterin “slechts” verstelbaar in rebound en veervoorspanning. Naar mijn mening is het chassis perfect voor 99 procent van de Z900 RS-rijders.
Remmen
Ook hier wil ik Kawasaki feliciteren met het nemen van de juiste beslissing: de 4-zuiger radiale remklauwen vooraan resulteren in combinatie met de radiale rempomp en 300 mm dubbele remschijven in een sportieve remsysteemcombinatie met een prettige beet, fijne controle en serieuze vertraging. Gelukkig kan de vork de harde remmanoeuvres aan en kan de Z900 RS nauwkeurig verankerd worden. Alleen het ABS grijpt enigszins merkbaar en met middellange controle-intervallen in. Omdat ik met de Z900 RS vooral reed met de nadruk op momentum, had ik daar tijdens de testperiode totaal geen last van. Ook de achterstopper, die alles doet en kan doen wat hij moet doen, is prima in orde. Dankzij de wielbasis van 1.470 millimeter kan de retrofiets – bij gelijktijdig gebruik van de voor- en achterwielrem – zelfs zeer krachtig worden afgeremd zonder dat er onrust ontstaat. Prima.
Opgemerkt
Hoeveel blikken krijgt hij – zelfs van niet-motorrijders. Hoe mooi is de afwerking van de gehele motorfiets: hoogwaardige componenten, zeer goede afwerking, mooie, liefdevolle details. Dit is precies hoe retro moet zijn. Eyecatcher: een van de mooiste serie-uitlaatsystemen aller tijden en de heerlijk sprankelende spruitstukken – wat een lust voor het oog.
Mislukt
Dat is nu lastig voor het Kawasaki-team, maar: de prijs. Met 15.190 euro is de motorfiets naar mijn mening simpelweg te duur in verhouding tot de Z900 (rond de 10.990 euro). Ondanks betere features en leuke details is de prijs net iets te hoog. De prijs zal de hardcore Kawa-fans niet verbazen, maar boven de 14.000 euro wordt de groep kopers dramatisch dunner.
Testoordeel: Kawasaki Z 900 RS Cafe, bj p.bednar
Meer informatie over Kawasaki Z900 RS Café
Met vriendelijke steun van TOTAAL Oostenrijk
Meer actiefoto's van de testritten vind je op Instagram: apex_moto_at
Of volg ons op Facebook: Apex Moto