Test Kawasaki Z900 – het kleine neefje van Godzilla

Test Kawasaki Z900 – het kleine neefje van Godzilla

◄►

ergonomie

Welkom in het zadel van een eerlijke naaktfiets: De kniehoek is aangenaam sportief, de zitting bevindt zich centraal in het midden van de motorfiets (zithoogte 795 mm) en het brede stuur strekt de piloot alleen op een discreet sportieve manier over het voorwiel. De wilde rit begint op een comfortabele maar toch actieve manier. Met een gewicht van net geen 209 kilogram, rijklaar en met volle tank bleef de Kawasaki Z900 net onder de fabrieksspecificatie (210 kg). Waarschijnlijk maakte de Akrapovic-uitlaat, waar een meerprijs voor geldt (vanaf 861,50 euro), het verschil.

Behandeling

Door de aangenaam neutrale zitpositie verwachtte ik eenzelfde rijgedrag. En krijg het ook. Naakte fietsen zijn doorgaans meer wendbaar; hier en daar is er een licht stuur dat op topsnelheid fladdert of rond de lengteas zwaait. Niet zo bij de Z900. Hier hebben de Japanse ingenieurs precies de juiste balans gevonden tussen wendbaarheid en stabiliteit. Zelfs in brutaal snelle bochten blijft de Z900 stevig op de weg en trekt hij door de bochten precies de lijn die was opgegeven toen je voor het eerst een bocht maakte. Net als de Kawasaki Z650 schittert de grote zus met een geweldige, vertrouwenwekkende balans: niet nerveus, niet wiebelig, maar ook niet log of eigenwijs. Dit is precies hoe een Naked Bike bestuurd moet worden. Aangenaam: Lijncorrecties zijn nog steeds mogelijk, zelfs als de hoek erg gekanteld is. Dit geeft je veel zekerheid en vertrouwen - zelfs als je iets te optimistisch op een hoekje hebt geschoten.

Motor/versnellingsbak

Applaus, applaus! Volgens Kawasaki levert de viercilinder-in-lijn met 948 kuub 125 pk. Subjectief gezien zijn het extreem levendige paarden die moedig strijden in de lagere en middelhoge snelheden om vervolgens het tempo weer op te pakken aan de top. Het koppel is echter veel spannender dan de prestaties: er wordt 98,6 Newtonmeter vermeld. En het voelt alsof ze er al zijn vanuit stilstand. Nogal atypisch voor een viercilinder, de Kawa-motor heeft zoveel boem in het midden dat je denkt dat je op een grote V2 zit. Er zijn niet veel viercilinder-in-lijnmotoren waar ik enthousiast van word, maar de Z900-motor maakt echt indruk. De Z900 blinkt uit, vooral op plattelandswegen, waar topvermogen veel minder belangrijk is dan een krachtige middenweg. Het is gemakkelijk om een ​​versnelling hoger de bocht in te gaan zonder te verhongeren bij het verlaten van de bocht. De versnellingsbak werkt mee en het schakelen gaat zo soepel. Als het op rijden aankomt, heeft de Z900 de beoordeling ‘zeer goed’ gekregen.

Onderstel

Kawasaki hanteert een interessante aanpak met de vork: de 41 mm USD-vork is verstelbaar voor veervoorspanning en rebound, maar alleen op de linkerstang - voor beide. Eerlijk gezegd: ik merkte het niet eens toen ik het aan het testen was, en ik wist het niet eens. De schokdemper is tevens verstelbaar in veervoorspanning en rebound. Interessant: op onze testmotorfiets was de voorspanning volledig uitgeschakeld, op één draad na. Dat verklaart ook enigszins waarom de hellingshoek niet zo groot was. De voetsteunen maakten al vrij vroeg contact met de grond. Zwaardere rijders zouden hier wat aanpassingen kunnen doen om het achterste niveau en de negatieve veerweg aan te passen. Maar dat laatste werkte prima. Volgens informatie van Kawasaki Oostenrijk is de lage veervoorspanning de fabrieksinstelling. Over het geheel genomen is het chassis zeer alledaags georiënteerd: niet te strak en niet te laks. Vooral de vork vond ik leuk. Hoewel er ook hier sprake is van knikken bij het remmen, is dat beduidend minder - in directe vergelijking met de Yamaha MT-09 of de Suzuki GSX-S 750. Dit is vooral prettig bij het ingaan van een bocht, omdat er minder beweging in de vork zit en deze steviger aanvoelt. Niettemin zijn de eerste centimeters relatief zacht, voordat er een zeer transparant verloop ontstaat en de vork aanzienlijk strakker wordt. Over het hoofd geziene asfaltranden komen niet ongefilterd in het stuur terecht, maar worden grotendeels merkbaar gladgestreken. Een zeer fijne afstemming voor plattelandswegen en het normale gewicht van de bestuurder. De achterkant leek mij iets te zacht. De Z900 zakte een beetje door als hij erop zat en er was enige beweging bij het bewegen tussen richtingsveranderingen. Nooit slecht, nooit vervelend, maar toch merkbaar. Ook hier zet de progressie al snel in en dempt de eerste trillingen. Over het geheel genomen past de chassisindeling zeer goed bij het primaire toepassingsgebied van de Z900, namelijk landwegen. Juist omdat het chassis niet zo hard is als een board, absorbeert het met een steviger chassis precies die hobbels die wat meer aandacht van de piloot vergen, heel rustig en op een manier die je zenuwen spaart.

Remmen

Aan de voorzijde worden uitsluitend Wave-remschijven van 300 mm gebruikt. Op het eerste gezicht lijken ze eerder lief dan brutaal. Maar in combinatie met de axiale rempomp en de - helaas enige - axiaal geschroefde remklauwen bijt de Kawasaki Z900 hard en vertraagt ​​hij niet brutaal maar moedig. Persoonlijk had ik graag wat meer feedback gehad op de remhendel, maar dat is klagen op hoog niveau. De achterwielrem is aangenaam effectief en kan fijn worden afgesteld. Van het ABS heb ik weinig gemerkt. Als dit wel gebeurde, kwam het waarschijnlijk door de achterrem. Het minimale pompen van de handremhendel tijdens gebruik komt vrij laat. Conclusie: ijzersterk. 

Opgemerkt

Hoe speels is het rijgedrag van de Kawasaki Z900. Een paar snelle bochten zijn voldoende en je krijgt het gevoel dat de motor precies doet wat jij wilt. Het geluid was – ondanks Akrapovic – een beetje ingetogen. De Euro4-emissienorm is hier opnieuw debet aan. Geweldig: geen tractiecontrole. De objectieve journalist in mij wil er kritiek op leveren, er zijn immers meer fietsen in deze prijsklasse die een TC hebben, maar omdat de motor zo mooi aan het gas hangt en zo'n sterk, transparant centrum heeft, heeft hij geen tractiecontrole nodig om veilig en snel te zijn. Bovendien past het voor mij bij de eisen van een Z-naakte fiets: less is more. De volledig digitale snelheidsmeter met zijn zwarte display ziet er niet alleen goed uit, maar is ook zeer goed afleesbaar.

Mislukt

Opnieuw de rubberen remslangen. Het hoeft echt niet zo te zijn. En axiaal geschroefde remklauwen aan de voorzijde zijn ook geen hoogtepunt. Anders kan ik niets anders bedenken. 

Testresultaat Kawa Z900, door p.bednar

Meer informatie over Kawasaki Z900

Met vriendelijke steun van TOTAAL Oostenrijk

Meer actiefoto's van de testritten vind je op Instagram: apex_moto_at

Of volg ons op Facebook: Apex Moto