Test Kawasaki Versys 1000 Grand Tourer SE - reis Godzilla met ninja-look

Test Kawasaki Versys 1000 Grand Tourer SE - reis Godzilla met ninja-look

◄►

ergonomie

Gestegen, mhm, het zadel van de Kawasaki Versys 1000 is als een fauteuil: breed, zacht, zeer comfortabel. Ja, je kunt in één keer vele kilometers afleggen. Het stuur is breed en aangenaam gebogen. De voetsteunen zitten precies op de plek waar ik automatisch mijn voeten zou hebben geplaatst. Kortom: ik zit perfect op de Kawa. Zithoogte: 840 millimeter. De tank is niet al te breed, maar verder is het een krachtig apparaat (21 liter tankinhoud). Kijkend naar het kleurendisplay: mooi. Een beetje kleurrijk zoals we die kennen van de Japanners, maar de snelheidsmeter biedt veel informatie, zoals een hellingshoekindicator, gasstand, remdruk. De helderheid van het display kan met één druk op de knop snel worden aangepast en er kan ook worden geschakeld tussen dag- en nachtmodus. De Versys biedt verwarmde handvatten die via een kleine knop worden geactiveerd. De operatie is niet geheel waterdicht. Zo ook die van de cruisecontrol. Het werkt alleen binnen een bepaald snelheidsvenster en is afhankelijk van de versnelling. Als u de gebruiksaanwijzing niet heeft gelezen, begrijpt u de bedieningslogica niet. Kortom, de gehele menunavigatie spreekt niet voor zich. Jammer, het kan beter. De Versys biedt talloze functies, maar je kunt ze nauwelijks vinden omdat ze verborgen zijn in submenu's. De driedelige kofferset is in principe praktisch, alleen de vorm van de zijkoffers neemt wat opbergruimte in beslag en de topkoffer heeft kracht en technologie nodig om open te klappen. Praktisch voor kettingsmering: de hoofdstandaard. Een van de beste eigenschappen van de Versys is de voorruit. Zelfs bij aanzienlijk hogere snelwegsnelheden waait er nauwelijks een briesje om de bestuurder heen. Het geheim hierachter is een grote gleuf in het midden van de voorruit. Deze moet de luchtstroom zo slim omleiden dat er geen turbulenties achter de voorruit ontstaan. Heel terloops opgelost. 

Behandeling

De Kawasaki Versys 1000 Grand Tourer SE is een krachtig beest. Met zo'n 260 kilogram is het geen lichtgewicht (zonder koffer en extra's). De wegligging is verrassend lichtvoetig. Eenmaal in beweging is het zware gewicht goed verborgen. Op mijn notitieblok staat: “veel lichtvoetiger dan verwacht”. WAAR. Ik had gedacht dat de Kawa omslachtiger zou zijn. Pas als de hoek heel hoog is, komt de Versys aan de voorkant wat wiebelig over. Bij hard remmen ontstaan ​​er merkbare trillingen op het voorwiel. Het was mij niet duidelijk of ze van de banden of van de remmen kwamen. Maar feit is: je kunt met de Versys vrij snel de bochten in en strakke, scherpe lijnen rijden, zolang je maar voldoende vertrouwen hebt in het voorwiel. Zoals gezegd neemt de nauwkeurigheid enigszins af bij een zeer hoge hellingshoek. Aan de andere kant zijn de achterwielprestaties en de directe transmissie naar de billen van de bestuurder sterk. Want hoewel er beweging in het onderstel merkbaar is, blijft de Kawa evenwichtig en harmonieus. De achterkant werkt preciezer dan de voorkant en straalt veel vertrouwen uit. Dankzij de goede zitpositie hoef je weinig te bewegen in het zadel en kun je de Versys toch dynamisch om de bochten cirkelen. Brengt vreugde.

Motor/transmissie 

Harde feiten: 1043 kubieke centimeter cilinderinhoud, vier cilinders, 120 pk, 102 Newtonmeter koppel. De Versys is niet de sterkste toerwagen, maar de motor kenmerkt zich door zijn geweldige rijeigenschappen. De gasrespons is boterzacht en precies, de R4 trilt nauwelijks - zeker niet hinderlijk. Er zijn drie rijmodi waaruit u kunt kiezen: Sport, Road en Rain. Het schakelen kon iets makkelijker, waardoor ik vrijwel uitsluitend in de Sport-stand stond. De Versys-motor scoort met voldoende koppel in het midden, draait vrij naar boven en neemt dan zelfs nog een beetje toe. Het geluid doet me denken aan een wervelwind. Eigen, maar heeft iets. Fijn: De Versys wordt geleverd met een quickshifter inclusief blipperfunctie. Betekent koppelingsloos op- en terugschakelen. Werkt prima, in de test bleef de quickshifter bij het opschakelen alleen af ​​en toe hangen in een lagere versnelling en moest ik weer opschakelen. Maar aangezien ik de neiging heb om heel delicaat en zacht te schakelen, kan dat ook de reden zijn. Dit heb ik bij meerdere testmodellen gemerkt. De kabelkoppeling is over het algemeen nauwkeurig te bedienen, maar het was wel even trekken. En: Wanneer je terugschakelt naar de eerste versnelling, voelt het alsof de versnellingsbak op rubbers zit. Er is geen sprake van een klassieke, mechanische ‘klak’, maar eerder van een heel zacht, geruisloos naar binnen glijden. Niet slecht, gewoon ongebruikelijk. Erg leuk: de Versys 1000 is een verrassend goede wheeliebuck. Tractiecontrole uit of op niveau 1 en de Versys kan op het achterwiel worden geplaatst met de koppeling in de eerste versnelling. Misschien niet doorslaggevend voor de primaire doelgroep, maar wel zeer overtuigend. 

Onderstel

De Kawasaki wordt geleverd met elektronische vering. En het blijkt maar weer eens: elektronische ophangingen zijn gewoon geweldig buiten het racecircuit, op wisselende ondergrondomstandigheden op plattelandswegen. De Versys ligt over het algemeen wat zacht maar harmonieus op de weg. Als je hem de sporen geeft, als je hem in een krappe lijn dwingt, hard remt en hard accelereert, absorbeert het chassis veel dynamische lastverdeling zonder de bestuurder vreselijke onrust te bezorgen. Als je er eenmaal aan gewend bent dat de Kawasaki iets meer om de verticale as beweegt dan een sportieve Naked Bike, kan hij heerlijk door de bochten slingeren. Ik prees Kawasaki hiervoor in veel van de laatste testmodellen en de Versys laat het ook zien: de motorfietsen zijn niet ontworpen om scherp en hard te zijn qua chassistechnologie, maar bieden eerder een zeer fijne balans, gericht op normaal tot licht sportief landweggebruik. Als je op je thuisbaan de beste tijden wilt neerzetten, is de Versys niet de beste keuze. Maar als je met 15 procent minder vermogen rond kunt komen, kun je er de hele dag in een ontspannen tempo mee rijden. Het werkt gewoon stevig en goed. 

Remmen

Je voelt het gewicht van de Kawasaki Versys 1000 op de remmen. Je moet eerder in krappe bochten komen, anders wordt het krap bij de ingang. Het vertoont een lichte neiging tot remvervaging. De tweede hap op de hendel was altijd de betere. Ik vermoed dat er een klein luchtbelletje in de leidingen is geslopen. Niet slecht maar wel merkbaar. Leuk: de radiale rempomp, die fijn gedoseerd kan worden en sportieve feedback geeft. Vooraan worden 310 mm-schijven gebruikt en achteraan een 250 mm-remschijf. De achterwielrem is matig te bedienen en laat slechts middelmatige prestaties zien. Ook hier kan het simpelweg aan het gewicht van de Versys liggen. Om het ABS-regelbereik (inclusief ABS in bochten) te voelen, moet je een zeer grove motoriek gebruiken. Zelfs bij een sportieve rijstijl zou ik geen negatieve ABS-ingrijpen hebben opgemerkt. Oordeel: een oerdegelijke rem, geschikt voor op de motor. Een iets sportievere eerste hap van de voorrem zou haar ook goed staan.

Opgemerkt

Hoeveel features zitten er in het Versys 1000 zadel. De uitstekende windbescherming, de verrassend eenvoudige bediening, het sportieve, scherp gesneden frontmasker. Ninja-accenten zijn merkbaar. Het hoge draagvermogen (220 kg) – een belangrijk punt voor echte toerrijders. Hoe nonchalant gaat de Versys op het achterwiel.

Mislukt

De menunavigatie is niet intuïtief, de vorm van de zijkoffer neemt opslagruimte in beslag.

Testresultaat Kawasaki Versys 1000 Grand Tourer SE, bj p.bednar

Meer informatie over Kawasaki Versys 1000

Met vriendelijke steun van  TOTAAL Oostenrijk

Meer actiefoto's van de testritten vind je op Instagram:  apex_moto_at

Of volg ons op Facebook:  Apex Moto