Test Ducati Multistrada 1260 S - frontale aanval op de koe

Test Ducati Multistrada 1260 S - frontale aanval op de koe

◄►

ergonomie

Je zit verrassend laag in het zadel van de Ducati Multistrada 1260S. De tank is erg breed en het stuur is nog breder. Het windscherm, dat met één hendel in hoogte verstelbaar is, biedt goede tot zeer goede windbescherming (afhankelijk van de grootte van de bestuurder). Het zadel is comfortabel, slanker rond het kruis, merkbaar breder onder de billen. Er is voldoende ruimte voor het duokussen. De voetsteunen zijn comfortabel gepositioneerd en hoog genoeg om niet tegen je aan te schuren. Standaard is er een hoofdtribune aanwezig. Peppy: de verlichte stuurbediening, het grote kleurendisplay en de goed werkende bochtenverlichting. De twee zijkoffers moeten met de juiste techniek en een mix van gevoel en kracht in elkaar worden gezet. Siliconenspray helpt. Terwijl hij rechtop op de Multi zit, begint de achtervolging van de bochten. 

Behandeling

Kortom, de Ducati Multistrada 1260 S is een makkelijke motorfiets om te rijden. Bijzonder nuttig zijn het brede stuur en de lage zitpositie die in de motorfiets is geïntegreerd. In het chassisgedeelte zal ik uw bijzondere stuurgedrag toelichten. Hun hoge stabiliteit bij hoge snelheden is prettig, zolang de band niet ongunstig versleten is. De 17 inch banden – voor en achter – passen goed bij de Multistrada. Hij wordt vooral gebruikt op de weg, waar de banden precies goed zijn, maar mag zelfs nog wat sportiever. Als je met de Multi alleen over asfaltstroken wilt rijden, raad ik de Bridgestone S21 aan. Dit maakt de Multistrada wendbaarder en biedt meer feedback van voren. 

Motor/transmissie

Uiteraard beschikt Ducati's duurste toermotor over alle elektronische snufjes die je maar kunt bedenken, inclusief diverse rijmodi. De 1262 kubieke tweecilindermotor met variabele kleptiming (DVT) en dubbele ontsteking produceert 158 ​​pk en 128 Newtonmeter koppel. Je hebt enige ervaring nodig om de voorstelling te kunnen classificeren, maar ik zou het heel simpel willen omschrijven: Het ding heeft altijd, echt altijd, ruim voldoende uitstraling om heel serieus vooruit te gaan. Het maakt niet uit of u de elektronische gashendel bij 60, 80 of 160 km/u gebruikt: hij heeft altijd vermogen. Wat vooral indrukwekkend is, is het alomtegenwoordige koppel. In combinatie met de automatische versnellingspook (op en neer!), heb je alleen de koppelingshendel nodig om weg te rijden. Belangrijk: Bij het terugschakelen zonder koppeling moet de gasgreep volledig gesloten zijn. Een echte verandering voor bestuurders die automatisch ontkoppelen. Opschakelen werkt goed BMW R 1200 GS Avontuur maar zou het nog iets beter kunnen doen. De Ducati overtreft de BMW als het gaat om terugschakelen – hier werkt het vrijwel geheel soepel. De afzonderlijke rijmodi zijn duidelijk voelbaar op de gasgreep. Hoe braver de modus, hoe tammer de V2 handelt. En als je het te ver doorvoert, grijpt de tractiecontrole soms scherper, soms minder scherp in. Vergeleken met de oude Multistrada’s zijn de verbeteringen duidelijk voelbaar: de controle-interventies worden van generatie op generatie zachter, zachter en onopvallender. 

Onderstel

Het volledig elektronische Skyhook-chassis van de Multistrada leek me in eerste instantie wat krap en onnauwkeurig. Korte slagen leken mij onnodig hard. Lange hobbels veroorzaakten licht schommelen. Ik wilde de verschillende instelmogelijkheden uitproberen, maar na een paar klikken leek ik verdwaald te raken in de opstelling. Keer terug naar de fabrieksinstellingen. Het stuurgedrag is lastig te omschrijven, maar vergelijkbaar MT-09 In de eerste paar graden van helling viel het letterlijk op zijn plaats, om vervolgens plotseling logger/stabieler te worden. Ik geef de voorkeur aan neutraal stuurgedrag. Hoewel je na verloop van tijd gewend raakt aan de Multistrada-eigenschappen, kon de BMW GS het in een directe vergelijking beter of neutraler doen. Aan de andere kant: als het chassis eenmaal op temperatuur is gebracht en goed is verplaatst, is het nauwkeuriger dan bij de Beierse. Alleen in de wandelmodus is hij – naar mijn mening – te krap.

Remmen

Ducati monteert Brembo M50-remklauwen aan de voorzijde en de nieuwste generatie Bosch bochten-ABS. Het effect: knapperig. Hoewel het drukpunt op de remhendel iets harder zou mogen, is de bestuurbaarheid solide tot goed en is de vertraging indrukwekkend. Als u wilt, kunt u de rempunten zeer laat instellen en niet worden belast met lange controle-interventies wanneer het ABS ingrijpt. Dit werkt echt goed. Op mijn thuisroute kon ik een subtiele vervaging van de voorwielrem waarnemen, maar dat was te verwachten als de buitentemperatuur boven de 30 graden was en de remmen echt slecht waren. Als je het nuchter bekijkt, heeft het remsysteem zelfs racebaanpotentieel. De achterrem werkt eindelijk zoals verwacht. De hendelbeweging is niet te kort en niet te lang, de vertraging en bestuurbaarheid zijn correct. In stedelijke gebieden kunt u bijna alle remmanoeuvres onder de knie krijgen door alleen het achterwiel en de motorremmen te gebruiken. Heeft Ducati goed gedaan. 

Opgemerkt

Hoe breed is de tank, ook al past er maar 20 liter in. Hoeveel het display trilt als je met lage snelheid rijdt. Hoe strak is het chassis afgesteld. En hoe goed de elektronica nu werkt. 

Mislukt

Het in elkaar zetten van de kofferset is een beetje bewerkelijk als hij nieuw is - het zou gemakkelijker moeten zijn. Het displayglas is zeer gevoelig voor krassen. 

Testuitslag: Ducati Multistrada 1260 S, bj p.bednar

Meer informatie over Ducati Multistrada 1260 S

Met vriendelijke steun van  TOTAAL Oostenrijk

Meer actiefoto's van de testritten vind je op Instagram:  apex_moto_at

Of volg ons op Facebook:  Apex Moto