Fietsenrek in de test

Fietsenrek in de test

Er zijn in principe drie montagemogelijkheden voor fietsendragers: dak-, achter- of trekhaak. "De veiligste en meest stabiele variant zijn systemen voor de aanhangerkoppeling. Daarom hebben we momenteel 13 fietsenrekken in deze categorie onderzocht op kwaliteit, bediening en veiligheid", legt ÖAMTC-technicus Steffan Kerbl uit. Het aangename resultaat: alle modellen overleefden tijdens de test uitwijkmanoeuvres met 90 km/u zonder problemen. “Dit toont vooruitgang ten opzichte van tests uit het verleden”, want naast één “zeer goed” en tien “goed” waren er slechts twee “bevredigend” in de test, en gelukkig faalde geen enkel product”, zegt Kerbl.

Kwaliteit & afhandeling

De testwinnaar is de Uebler i21, die opvalt door zijn gebruiksvriendelijke installatiemethode, tevens de lichtste achterdrager is en in opgeborgen toestand de minste ruimte in beslag neemt. Aan de andere kant van het testveld staat de Menabo Antares 2, die overall nog steeds 'voldoende' scoort. De complexe initiële opzet en de omslachtigere bediening verhinderen een betere beoordeling. Ook de Fischer ProLineEvo presteert slechts 'bevredigend' - ook hier is de eerste installatie tijdrovend. Tijdens de daadwerkelijke montage moet een klemkracht van 45 kg worden uitgeoefend. Tussen deze twee modellen en de testwinnaar zit een ruim aanbod van tien producten die als ‘goed’ zijn beoordeeld. Er zijn ook verschillen in gewicht. Het bereik strekt zich uit van 13,2 kg voor de Uebler tot 21,1 kg voor de Atera. Naast het rijgedrag is het gewicht van de drager, samen met dat van de te vervoeren fietsen, van belang voor de maximaal toegestane draaglast van het voertuig. Alle modellen in de test zijn opvouwbaar, wat ruimte bespaart. Het benodigde opslagvolume verschilt echter aanzienlijk. Terwijl de Uebler een kubusvormig volume van slechts 93 liter nodig heeft, heeft de Atera met 245 liter ruim twee keer zoveel ruimte nodig.

Prijs en waarde

De prijzen van de geteste producten beginnen bij zo’n 300 euro, goede achterdragers zijn verkrijgbaar vanaf zo’n 400 euro. Bij sommige modellen is veel werk nodig voordat ze voor de eerste keer kunnen worden gebruikt, terwijl andere volledig gemonteerd worden geleverd. Over het algemeen bleek uit de test dat hoe meer kwaliteit en comfort je wilt, hoe meer je ervoor moet uitgeven. De testwinnaar komt uit op ruim 700 euro. Als minimumvereiste moesten alle achterdragers in de test twee e-bikes van elk 30 kg kunnen vervoeren. “Maar dit is niet altijd het geval en daar moet bij de aanschaf rekening mee worden gehouden”, zegt Kerbl. Niet onbelangrijk voor het rijgedrag: de geselecteerde modellen kunnen in gemonteerde toestand ook met een hendel van de auto worden weggeklapt, zodat de achterklep normaal kan worden geopend. De grootste verschillen in de test waren bij het monteren van de dragers op de trekhaak. Het in elkaar zetten van de Menabo was het lastigst omdat de spanhendel naar achteren moest worden gespannen in plaats van zijwaarts. Bij het Fischer-product moet de kracht voor het bevestigen aan de trekhaak worden aangepast met behulp van een inbussleutel. De twee grotendeels identieke producten van Oris en MFT zijn even wennen bij het monteren van de trekhaak, maar beschikken over een zeer geavanceerd aanhaalmechanisme om de benodigde 47 kg aan te brengen. Uebler heeft ook zijn eigen zeer goed systeem.

De toppen van de gele engelen

Let op de verschillende bevestigingen voor de fietsen, afhankelijk van de bagagedrager: riemen, klemmen of schroefbevestigingen. Kerbl adviseert: "Niet elk type bevestiging is geschikt voor elke fiets; carbonframes reageren bijvoorbeeld gevoelig op druk. Er zijn inmiddels veel verschillende fietsmodellen, frame- en wielmaten. Wij raden aan een speciaalzaak te bezoeken om de verschillende dragers uit te proberen." Voordat u koopt, moet u ook het rekensommetje maken: de maximaal toegestane verticale belasting staat vermeld op het kentekenbewijs of op het typeplaatje van de trekhaak. Het gewicht van de te vervoeren fietsen mag, samen met het gewicht van de bagagedrager, deze toegestane steunlast niet overschrijden. Geef bij aankoop ook goed aan of de beugels en railbreedte passen op uw eigen (e-)fietsen. Losse onderdelen en batterijen moeten worden verwijderd voordat u gaat rijden, en regenbescherming of soortgelijke hoezen moeten worden vermeden, aangezien deze als zeilen werken en aan de fietsenrekken trekken. Na ongeveer tien kilometer rijden moeten alle bevestigingen worden gecontroleerd en indien nodig worden vastgedraaid. In Oostenrijk is het toegestaan ​​om een ​​rood kenteken met daarop het kenteken van het trekkende voertuig aan de fietsendrager te bevestigen. Bij reizen naar het buitenland is het echter raadzaam om de achterste kentekenplaat op de fietsendrager achter te monteren, anders kunnen er klachten ontstaan.