Kredietrapport: tips voor het MKB
Kredietinformatiebureaus bellen bedrijven soms onverwachts en vragen om verschillende informatie. Als u zich hier afwendt, kunt u onder andere een slechtere kredietwaardigheid krijgen. De Oostenrijkse kredietverzekeringsadviseur geeft vijf praktische tips over hoe bedrijven correct kunnen reageren.

Kredietrapport: tips voor het MKB
Ze heten KSV, CRIF, AKV, Dun & Bradstreet of Creditreform – en verzamelen voortdurend gegevens over Oostenrijkse bedrijven. Voor het beoordelen van de kredietwaardigheid maken de kredietinformatiebureaus onder meer gebruik van de jaarverslagen van het bedrijf, hun betalingsgedrag, prognoses en de klant-, leveranciers- en eigenaarsstructuren. “Niet alleen banken en leveranciers hebben grote belangstelling voor kredietbeoordelingen, maar ook kredietverzekeraars”, legt Peter Androsch uit, managing partner van de toonaangevende Oostenrijkse kredietverzekeringsmakelaar A.C.I.C. De grootste kredietverzekeraars in dit land zijn Acredia, Atradius, Coface en R+V. Maar ook internationale kredietverzekeraars van buitenlandse leveranciers hebben toegang tot deze informatie. In de praktijk verzamelen verzekeraars voortdurend aanvullende informatie omdat zij zelf moeten ingrijpen als de verzekerde leveringsclaims mislukken. Je wilt aan de veilige kant zitten.
In de praktijk legt Peter Androsch bedrijven vaak uit hoe zij correct kunnen inspelen op vragen van kredietverzekeraars. Maar hij heeft ook fundamentele gedragstips voor het MKB over hoe zij moeten reageren:
1: Weiger niet om informatie te verstrekken
“Elke niet-communicatie kan worden geïnterpreteerd als een negatief risicokenmerk”, waarschuwt Androsch. Ook is het niet aan te raden om de ‘kale cijfers’ zonder commentaar door te geven – vooral niet als een bedrijf een ongewoon slecht jaar heeft gehad: bijvoorbeeld als de eigenvermogensratio sterk is gedaald, als er een grotere behoefte aan financiering is of zelfs als positieve eenmalige effecten als onderdeel van de overheidssteunprogramma’s het resultaat hebben verbeterd en in de toekomst niet meer te verwachten zijn. “Geef altijd een plausibele verklaring als er grote afwijkingen zijn”, adviseert Androsch.
2: Breng uw kredietwaardigheid bij leveranciers niet in gevaar
In sommige sectoren neemt de vraag opnieuw toe, maar de verstoring van de toeleveringsketens blijft de opleving belemmeren vanwege een gebrek aan grondstoffen of componenten. Veel kopers zijn zich er niet eens van bewust dat negatieve kredietbeoordelingen ook een negatieve impact kunnen hebben op de goederenstroom. Vooral voor kleinere bedrijven zonder marktmacht konden grote leveranciers uit voorzorg alleen tegen vooruitbetaling leveren – wat een merkbaar negatief effect heeft op de liquiditeit. “Elk bedrijf dat zijn goederen op Ziel koopt, moet zich daarom bewust zijn van zijn rol als krediethouder van de leverancier en voortdurend zijn kredietwaardigheid op peil houden en houden”, aldus de deskundige.
3: Put uw bereik niet uit
In de nasleep van de coronapandemie hebben wetgevers de deadline voor het indienen van jaarrekeningen verlengd. Dat is echter geen reden om tot het laatste moment te wachten met het publiceren van de balans. Integendeel: proactieve financiële communicatie met kredietinformatiebureaus en kredietverzekeraars is uiterst belangrijk, vooral in volatiele tijden. “Als de situatie al merkbaar is veranderd ten opzichte van 2020, raad ik zelfs aan om een voorlopig tussentijds rapport voor de loop van 2021 tot nu toe op te stellen”, legt Androsch uit. Het kan ook zeer nuttig zijn om regelmatig budgetprognoses in te dienen. Deze moeten echter niet alleen gefundeerd en plausibel zijn, maar idealiter ook worden nageleefd. Want na de beoordeling staat altijd vóór de beoordeling.
4: Toon bereidheid om compromissen te sluiten over gevoelige kwesties
Apple is een goed voorbeeld van hoe grote bedrijven vaak terughoudend zijn in het vrijgeven van informatie over hun leveranciers. Deze vraag ligt voor het MKB vaak navenant gevoelig als hen hierover wordt gevraagd tijdens gesprekken met de kredietinformatiebureaus. Uiteindelijk kunnen deze gegevens onbedoeld in handen van concurrenten vallen. Veel mensen zwijgen begrijpelijkerwijs over details over hun belangrijkste klanten. "Aangezien deze vragen vooral gaan over het verhelderen van de clusterrisico's die ontstaan door de afhankelijkheid van enkele zakenpartners, kun je deze vraag uiteraard ook in meer verhulde termen beantwoorden. Je zou bijvoorbeeld kunnen uitleggen dat geen enkele individuele klant verantwoordelijk is voor meer dan tien procent van de jaaromzet", adviseert de expert.
5: Word niet boos, ga liever in de aanval
Als u in het verleden hebt geweigerd informatie aan kredietbureaus te verstrekken, kan het zijn dat uw kredietbeoordeling is gebaseerd op te negatieve beoordelingen. Om meer te weten te komen over uw eigen status, is het raadzaam om een zelfonthulling te verkrijgen bij de kredietinformatiebureaus. De betreffende formulieren zijn doorgaans op hun websites te vinden. Leveranciers kunnen uiteraard ook bij de kredietbureaus informatie inwinnen over de kredietwaardigheid van hun eigen klanten. Dergelijke informatie is echter betalend en brengt ook een aanzienlijk restrisico met zich mee. Als een klant ondanks een goede kredietwaardigheid failliet gaat, blijven de leveranciers het risico zelf dragen.
Idealiter zouden leveranciers hun vorderingen moeten verzekeren met een kredietverzekering. Want niet alleen de kredietwaardigheid van de klant wordt voortdurend gemonitord, maar de verzekeringsmaatschappijen zijn bij een beoordelingsfout ook verantwoordelijk voor de verzekerde leveringsvorderingen. "Kredietverzekeringen zijn beschikbaar voor bedrijven van elke omvang. Grote leveranciers maken in ieder geval ijverig gebruik van deze mogelijkheid: binnenlandse kredietverzekeraars hebben een dekking gegarandeerd voor ongeveer 56 miljard euro - inclusief bijna 40 miljard euro voor exportactiviteiten. Het instrument heeft echter nog niet genoeg Oostenrijkse middelgrote bedrijven bereikt", benadrukt Androsch.