Lawaai van BMW en Toyota
Drie verschillende voertuigen van het KFZ Wirtschaft-team, en toch hebben ze iets gemeen: vervelende geluiden waarvan de oorzaken alleen na nauwgezet speurwerk te achterhalen zijn.

Lawaai van BMW en Toyota


Case 1: De zeurende Hilux
Hoofdredacteur Hans-Jörg Bruckberger bestuurt een Toyota Hilux uit 2013 met 130.000 kilometer op de teller. Op een dag is er een piepend geluid te horen op loopsnelheid. Daarna volgt een bezoek aan Toyota Ulrichshofer in Baden. De autotechnicus doet het voor de hand liggende en spuit de V-riem. Het geluid blijft, het lijkt uit het rechter voorwiel te komen. De professional zegt dat het zeker niets ernstigs is en adviseert om het te blijven monitoren. Een paar weken later is het luider geworden, de Hilux jankt en jankt. Bovenal ziet deze auto, een goed voorbeeld van onverwoestbaarheid, er helemaal niet goed uit. Gebouwd om zandstormen en modderstromen te weerstaan, loeit het door de stad en krijgt het medelijdende blikken van voorbijgangers. Terug naar Toyota Ulrichshofer. Werkplaatsmanager Sedat Geveze rijdt de lift op, draait aan het rechter voorwiel, het piept jammerlijk. De meester zegt dat hij zoiets nog nooit eerder is tegengekomen. Hij spuit de ashoezen in met siliconenspray, maar het piepen blijft. Hij inspecteert met zijn lamp de hele wielophanging en roept ineens: “De Simmerring!” De asafdichting is volledig uitgedroogd. Er wordt weer siliconenspray gebruikt en ja hoor: het geluid is weg en de zaak is opgelost. En het is ook gratis.
Geval 2: Het Beierse knetteren
Philipp Bednar, voormalig redacteur motorvoertuigeconomie, bestuurt een BMW 3 Serie Touring, gebouwd in 2016 en met 75.000 kilometer op de teller. Op een dag wordt er een knisperend geluid merkbaar in het deurgedeelte; hoe kouder de buitentemperatuur, hoe vaker het is. Een zoektocht op internet levert de eerste aanwijzing op. Op een Duitse BMW-website staat een interne instructie van de fabrikant aan dealers: Bij knettergeluiden zou een speciaal Teflon-plakband tussen het deurkozijn en de deurafdichting moeten helpen. Helaas liep een navraag bij de vertrouwde Oostenrijkse BMW-dealer op niets uit: "Het probleem is niet bekend, er is geen informatie of reparatiemethoden beschikbaar. We weten niets van teflontape." Na verder onderzoek op internetfora werd een praktische tip gevonden en werd de poging gewaagd: een met water verdunde wasmachine-wasverzachter moet royaal op de deurrubbers worden aangebracht en ingemasseerd. Daarnaast moeten de deurkozijnen zorgvuldig worden gereinigd en ook worden bevochtigd met het mengsel van water en wasverzachter. Lees het, doe het en zie: het knisperende en krakende geluid is helemaal verdwenen. Bijna een jaar lang. De verklaring volgens de forums: De deurrubbers hebben de neiging uit te harden door de inwerking van water en stof, de wasverzachter maakt ze weer soepel. Overigens: speciale verzorgingsproducten voor rubberen afdichtingen die hetzelfde effect zouden moeten hebben, werkten niet.
Geval 3: De geest met de fluit
Peter Seipel, redacteur motorvoertuigeconomie, rijdt in een BMW 3 Serie Compact uit 1994 met momenteel 90.000 kilometer op de teller. Drie jaar geleden werd de fraaie coupé met slechts 70.000 kilometer op de teller voor een belachelijk lage prijs te koop aangeboden. De vorige eigenaar ergerde zich zo aan een luid fluitsignaal dat uit de motorruimte kwam, dat hij snel van de auto af wilde. De motor loopt soepel, de prestaties zijn goed, alleen vanaf ongeveer 2000 tpm is er een schril fluitgeluid, dat pas vanaf 4000 tpm door het motorgeluid wordt overschaduwd. Ik sluit de deal en ga naar de werkplaats van BMW-specialist Norbert Kornberger aan de Speisingerstrasse in Wenen. Op het eerste gezicht ziet de specialist de door ouderdom beschadigde V-riem en vervangt deze samen met de spanrollen, die eveneens door de tand des tijds zijn aangevreten. De investering is het waard als het gaat om de levensduur van de motor, maar als ik het werkplaatsterrein verlaat, is het ondraaglijke gefluit dat het rijplezier verpest weer te horen in de Speisingerstrasse. We gingen terug naar Kornberger, maar de deskundige wist het voorlopig niet meer. De volgende dag belt hij mij, de zaak is opgelost en ik kan de auto ophalen. Met detective-instinct en doorzettingsvermogen vond hij de simpele oorzaak: de plastic behuizing van de motorventilator was iets kromgetrokken, waardoor er een klein gat in het frame was achtergebleven. “Alsof daar een geest met een fluit in de lucht zit”, trekt Kornberger een poëtische vergelijking. Hij dicht het gat met een kabelbinder en het fluiten is geschiedenis.