Tekst nu alstublieft!”

Tekst nu alstublieft!”

Meneer Lustig, wat motiveerde u om een ​​autoreferendum te organiseren?

Gerhard Lustig: Natuurlijk mijn eigen ervaring: ik ben al tientallen jaren actief in de auto-industrie en rijd ook veel met mijn eigen auto. Maar bovenal zie ik wat de mensen om mij heen meemaken, hoe ze steeds vaker jammeren omdat ze hun eigen auto nauwelijks meer kunnen betalen, ook al hebben ze die regelmatig nodig.

Kan dat tegenwoordig echt niet meer zonder een eigen stel wielen in tijden van klimaatboetes en de toenemende uitbreiding van het openbaar vervoer?

Vraag het eens aan een forens die dagelijks tientallen kilometers moet rijden en meerdere kilometers moet lopen om bij de eerste bushalte te komen. Of vertrouw in ieder geval op de Park & ​​Ride combinatie. Of gezinnen met kinderen of kwetsbare mensen in het huishouden. Of ga in het weekend naar de winkelcentra en koop de benodigdheden voor een gezin van meerdere personen, koop meubels en andere spullen voor het huishouden. Dit gaat niet zonder auto. En ten slotte willen mensen een uitstapje in het weekend of op vakantie en willen ze op alles voorbereid zijn.

Wat vraag je precies? In de tekst van het referendum staat iets over te hoge belastingen en heffingen. Is het echt zo erg?

Helaas, ja. Oostenrijk staat op de tweede plaats onder de duurste landen als het gaat om belastingen en heffingen op uw eigen auto. Gemiddeld betalen wij 2.678 euro aan belastingen en heffingen per auto per jaar; alleen België is met 3.187 euro nog duurder. Buurland Duitsland verzamelt bijvoorbeeld 1.963 euro per voertuig, terwijl Spanje, dat op de laatste plaats komt, slechts 1.068 euro int.

Welke belastingschroeven moeten worden gedraaid?

Welnu, er is een evenwicht nodig. Momenteel kennen we drie verbruiksbelastingen: De NoVA was eigenlijk ooit de zogenaamde luxebelasting, die overigens overal is afgeschaft, alleen niet voor auto’s: hier werd hij gespreid naar verbruik als ‘standaard verbruiksbelasting’ naast de milieuregistratiebelasting voor elke nieuwe auto. Daar komt nog de minerale oliebelasting bij, die elke gereden kilometer duurder maakt en nu hebben we ook de nieuwe CO2-beprijzing. Dat is gewoon te veel.

En wat moet ervan weg?

Ik wil niet vooruitlopen op de wetgevende macht. Maar het moet evenwichtiger zijn, en het komt erop neer dat de lasten met 25 procent moeten worden verminderd. Dat zou ons op het niveau van Duitsland brengen en elke autobezitter ongeveer 700 euro per jaar besparen. Dat is veel geld, zeker voor mensen met lagere inkomens of bijzondere lasten!

Dus een belastingvermindering van 25 procent, wat wil je nog meer?

Wij zouden graag een reparatiebonus zien voor de auto-industrie, gebaseerd op het model voor elektrische apparaten. Daar werd het in het eerste jaar sinds de inwerkingtreding ervan een half miljoen keer gebruikt. Waarom zou dit niet ook voor auto's kunnen werken? Het feit dat de industrie al grote inspanningen levert om voertuigen te onderhouden, kan daarvoor niet worden gestraft. En natuurlijk kunt u vooral maatregelen steunen die de verkeersveiligheid bevorderen of het verbruik en de uitstoot van schadelijke stoffen terugdringen. Dealers en werkplaatsen zouden dergelijke extra stimuleringsmaatregelen ook dringend nodig kunnen hebben.

Wat staat er nog meer op het verlanglijstje?

Ik zie dit niet als een eenzijdige wens, maar eerder als een suggestie om de zaken verstandig te bespreken, zoals nu gebeurt met het onderwerp verbrandingsmotoren. Het is de verkeerde benadering om van meet af aan een technologie uit te sluiten als een toekomstige oplossing waarin de onderzoekers – van wie velen overigens uit Oostenrijk komen – enorme ontwikkelingsvooruitgang hebben geboekt, zodat een auto vandaag de dag nog maar een fractie uitstoot van de uitstoot die hij vijftien of twintig jaar geleden deed. En als we het nu hebben over het jaar 2035, dan is er nog veel mogelijk als een functionerende technologie waar al goed onderzoek naar is gedaan, niet willekeurig dood wordt verklaard, oftewel uitgeschakeld. Ik zou ook graag een verstandig beheer van de parkeerruimte zien, vooral in stedelijke gebieden.

Maar dat is een gemeenschapszaak...

En dat is precies het probleem. Iedere gemeente, en vrijwel iedere deelraad, denkt alleen maar aan het eigen voordeel. We kunnen zien wat er nu gebeurt met de uitbreiding van de parkeerplaats in Wenen: nu zijn sommige straten aan de grens van Wenen leeg, maar het probleem verschuift naar Neder-Oostenrijk. En de term parkeerbeheer laat al zien dat er iets misgaat, dat parkeren vooral als inkomstenbron wordt gezien. Maar dat kan en mag niet het geval zijn; Voor een verstandige inrichting van de parkeerplaatsen is een raamwerk, een masterplan, nodig. Wenen heeft een enorme toestroom van mensen, en je kunt niet verwachten dat iedereen vandaag de dag volledig zonder auto zal kunnen rondkomen. Als ik in de media lees dat sommige politici het verlies van parkeerplaatsen niet langer zien als een mogelijk onvermijdelijk neveneffect – ik zou zeggen collateral damage – bij het aanleggen van groene ruimtes, fietspaden en trottoirs, maar eerder als een doel, dan is er iets mis.

Wat moet het Parlement nu doen?

Ik wil hun taak niet uitleggen aan de Kamerleden en de regering, maar het hele bestuur moet de beste oplossingen vinden voor het land en de bevolking. Daarom is er coördinatie tussen de federale, staats- en lokale overheden. En dit is precies waar je moet beginnen en de verkeersplanning moet integreren in een masterplan, dat vervolgens moet worden uitgewerkt – en dat niet naar believen kan worden gewijzigd na lange officiële procedures en bijbehorende juridische resoluties door ideologisch gemotiveerde ministeriële willekeur (bijvoorbeeld snelwegen, vooral de Weense stadsstraat). Ik wil dit debat in de Kamer graag op gang brengen.

Wat is het schema?

We zitten nu in de eerste fase, het verzamelen van de benodigde 8.400 steunbetuigingen. Maar we zouden hier graag grotere stappen willen zetten: dan hebben we de aanvraag tot goedkeuring van het referendum nodig en een door het ministerie van Binnenlandse Zaken toegewezen tijdsperiode voor het officiële referendum met als doel 100.000 handtekeningen te verzamelen voor behandeling in het parlement – ​​natuurlijk willen en verwachten we nog veel meer.

Hoe kan ik tekenen?

Er zijn twee manieren: online met een digitale handtekening of persoonlijk op het gemeentehuis. De handtekening gebeurt online via de website van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, maar u heeft wel een digitale handtekening nodig. Maar u kunt ook naar het dichtstbijzijnde gemeentekantoor of, in het geval van magistraten, het dichtstbijzijnde districtskantoor gaan en daar tekenen. Belangrijk om te weten: het hoeft niet uw thuiscommunity te zijn. Het dichtstbijzijnde kantoor om de hoek van het werk werkt op dezelfde manier. En vraag gerust naar het autoreferendum daar, vrienden hebben mij al verteld dat nog niet alle medewerkers daar op de hoogte zijn. Teken daarom nu, bij elk gemeentekantoor of online op www.autovolksbegehren.at