«Παρακαλώ υπογράψτε τώρα!»

«Παρακαλώ υπογράψτε τώρα!»

Κύριε Lustig, τι σας ώθησε να ξεκινήσετε ένα δημοψήφισμα για το αυτοκίνητο;

Gerhard Lustig: Φυσικά, η δική μου εμπειρία: Ασχολούμαι με την αυτοκινητοβιομηχανία για δεκαετίες και επίσης οδηγώ πολύ το δικό μου αυτοκίνητο. Αλλά πάνω από όλα, βλέπω τι βιώνουν οι άνθρωποι γύρω μου, πώς γκρινιάζουν ολοένα και περισσότερο γιατί δύσκολα μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά το δικό τους αυτοκίνητο, παρόλο που το χρειάζονται τακτικά.

Δεν είναι πραγματικά δυνατό σήμερα χωρίς το δικό σας σετ τροχών σε περιόδους κλιματικών εισιτηρίων και αυξανόμενης επέκτασης των μέσων μαζικής μεταφοράς;

Ρωτήστε έναν επιβάτη που πρέπει να οδηγεί δεκάδες χιλιόμετρα κάθε μέρα και θα πρέπει να περπατήσει αρκετά χιλιόμετρα μόνο για να φτάσει στην πρώτη στάση του λεωφορείου. Ή τουλάχιστον βασιστείτε στον συνδυασμό Park & ​​Ride. Ή οικογένειες με παιδιά ή αδύναμα άτομα στο νοικοκυριό. Ή πηγαίνετε στα εμπορικά κέντρα το Σαββατοκύριακο και αγοράστε τις προμήθειες για μια οικογένεια πολλών ατόμων, προμηθευτείτε έπιπλα και άλλα πράγματα για το σπίτι. Αυτό δεν λειτουργεί χωρίς αυτοκίνητο. Και τέλος, οι άνθρωποι θέλουν ένα μικρό ταξίδι το Σαββατοκύριακο ή στις διακοπές και θέλουν να είναι προετοιμασμένοι για οτιδήποτε.

Τι ακριβώς ζητάς; Στο κείμενο του δημοψηφίσματος υπάρχει κάτι ότι οι φόροι και οι δασμοί είναι πολύ υψηλοί. Είναι πραγματικά τόσο κακό;

Δυστυχώς, ναι. Η Αυστρία βρίσκεται στη δεύτερη θέση μεταξύ των πιο ακριβών χωρών όσον αφορά τους φόρους και τους δασμούς για το δικό σας αυτοκίνητο. Κατά μέσο όρο, πληρώνουμε 2.678 ευρώ σε φόρους και δασμούς ανά αυτοκίνητο ετησίως. μόνο το Βέλγιο είναι ακόμα πιο ακριβό στα 3.187 ευρώ. Η γειτονική Γερμανία, για παράδειγμα, εισπράττει 1.963 ευρώ ανά όχημα, ενώ η Ισπανία, που έρχεται τελευταία, εισπράττει μόνο 1.068 ευρώ.

Ποιες φορολογικές βίδες πρέπει να στρίψουν;

Λοιπόν, χρειάζεται μια ισορροπία. Αυτήν τη στιγμή έχουμε τρεις φόρους κατανάλωσης: Ο NoVA ήταν στην πραγματικότητα κάποτε ο λεγόμενος φόρος πολυτελείας, ο οποίος κατά τα άλλα καταργήθηκε παντού, όχι μόνο για τα αυτοκίνητα: εδώ κλιμακώθηκε σύμφωνα με την κατανάλωση ως «κανονικός φόρος κατανάλωσης» επιπλέον του περιβαλλοντικού φόρου ταξινόμησης για κάθε νέο αυτοκίνητο. Σε αυτό προστίθεται και ο φόρος ορυκτελαίων, που κάνει κάθε διανυόμενο χιλιόμετρο πιο ακριβό και τώρα έχουμε και τη νέα τιμολόγηση του CO2. Είναι πάρα πολύ.

Και τι από αυτό πρέπει να πάει;

Δεν θέλω να προδικάσω το νομοθετικό σώμα. Αλλά πρέπει να είναι πιο ισορροπημένο και η ουσία είναι ότι η επιβάρυνση πρέπει να μειωθεί κατά 25 τοις εκατό. Αυτό θα μας έφερνε στο επίπεδο της Γερμανίας και θα εξοικονομούσε κάθε ιδιοκτήτη οχήματος περίπου 700 ευρώ ετησίως. Είναι πολλά τα χρήματα, ειδικά για άτομα με χαμηλότερα εισοδήματα ή ειδικές επιβαρύνσεις!

Λοιπόν φορολογική ελάφρυνση 25 τοις εκατό, τι άλλο ζητάτε;

Θα θέλαμε να δούμε ένα μπόνους επισκευής για την αυτοκινητοβιομηχανία, με βάση το μοντέλο για ηλεκτρικές συσκευές. Εκεί χρησιμοποιήθηκε μισό εκατομμύριο φορές τον πρώτο χρόνο από τότε που τέθηκε σε ισχύ. Γιατί να μην λειτουργεί και για τα αυτοκίνητα; Ακριβώς επειδή η βιομηχανία καταβάλλει ήδη μεγάλες προσπάθειες για τη συντήρηση των οχημάτων, δεν μπορεί να τιμωρηθεί γι' αυτό. Και φυσικά μπορείτε να υποστηρίξετε ιδιαίτερα μέτρα που προάγουν την οδική ασφάλεια ή μειώνουν την κατανάλωση και τις εκπομπές ρύπων. Οι έμποροι και τα συνεργεία θα μπορούσαν επίσης να χρειαστούν επειγόντως τέτοια πρόσθετα κίνητρα.

Τι άλλο υπάρχει στη λίστα επιθυμιών;

Δεν το βλέπω ως μονόπλευρη επιθυμία, αλλά μάλλον ως πρόταση να συζητήσουμε τα πράγματα με λογική, όπως συμβαίνει τώρα με το θέμα των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Είναι λάθος να αποκλείσουμε εξαρχής μια τεχνολογία ως μελλοντική λύση στην οποία οι ερευνητές -πολλοί από τους οποίους, παρεμπιπτόντως, προέρχονται από την Αυστρία- έχουν σημειώσει τεράστια αναπτυξιακή πρόοδο, έτσι ώστε ένα αυτοκίνητο σήμερα να εκπέμπει μόνο ένα κλάσμα των εκπομπών ρύπων που έκανε πριν από 15 ή 20 χρόνια. Και αν μιλάμε τώρα για το έτος 2035, πολλά θα είναι ακόμα δυνατά εάν μια λειτουργική τεχνολογία που έχει ήδη ερευνηθεί καλά δεν κηρυχθεί αυθαίρετα νεκρή, δηλαδή απενεργοποιημένη. Θα ήθελα επίσης να δω λογική διαχείριση των χώρων στάθμευσης, ειδικά στις αστικές περιοχές.

Αλλά αυτό είναι θέμα κοινότητας...

Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Κάθε δήμος και σχεδόν κάθε περιφερειακό συμβούλιο σκέφτεται μόνο το δικό του όφελος. Μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει τώρα με την επέκταση του χώρου στάθμευσης στη Βιέννη: Τώρα ορισμένοι δρόμοι στα σύνορα της Βιέννης είναι άδειοι, αλλά το πρόβλημα μετατοπίζεται στην Κάτω Αυστρία. Και ο όρος διαχείριση χώρων στάθμευσης δείχνει ήδη ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι ο χώρος στάθμευσης θεωρείται κυρίως ως πηγή εισοδήματος. Αλλά αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να ισχύει. ένα πλαίσιο, ένα master plan, χρειάζεται για μια λογική σχεδίαση των χώρων στάθμευσης. Η Βιέννη έχει τεράστια εισροή ανθρώπων και δεν μπορεί κανείς να περιμένει ότι όλοι σήμερα θα μπορούν να τα βγάλουν πέρα ​​χωρίς αυτοκίνητο εντελώς. Όταν διάβασα στα ΜΜΕ ότι ορισμένοι πολιτικοί δεν βλέπουν πλέον την απώλεια θέσεων στάθμευσης ως μια πιθανώς αναπόφευκτη παρενέργεια -θα έλεγα παράπλευρη ζημιά- όταν δημιουργούν χώρους πρασίνου, ποδηλατόδρομους και πεζοδρόμια, αλλά μάλλον ως στόχο, τότε κάτι δεν πάει καλά.

Τι πρέπει να κάνει τώρα το Κοινοβούλιο;

Δεν θέλω να εξηγήσω το καθήκον τους στους βουλευτές και την κυβέρνηση, αλλά ολόκληρη η διοίκηση πρέπει να βρει τις καλύτερες λύσεις για τη χώρα και τον πληθυσμό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχει συντονισμός μεταξύ της ομοσπονδιακής, πολιτειακής και τοπικής κυβέρνησης. Και εδώ ακριβώς πρέπει να ξεκινήσετε και να ενσωματώσετε τον κυκλοφοριακό σχεδιασμό σε ένα γενικό σχέδιο, το οποίο στη συνέχεια πρέπει να επεξεργαστεί - και το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει κατά βούληση μετά από μακρές επίσημες διαδικασίες και συναφείς νομικές αποφάσεις από υπουργικές αυθαιρεσίες με ιδεολογικά κίνητρα (π.χ. αυτοκινητόδρομοι, ειδικά ο δρόμος της πόλης της Βιέννης). Θα ήθελα να ξεκινήσω αυτή τη συζήτηση στο Σώμα.

Ποιο είναι το πρόγραμμα;

Βρισκόμαστε πλέον στην πρώτη φάση, συγκεντρώνοντας τις απαιτούμενες 8.400 δηλώσεις στήριξης. Αλλά θα θέλαμε να κάνουμε μεγαλύτερα βήματα εδώ: Τότε χρειαζόμαστε την αίτηση για έγκριση του δημοψηφίσματος και ένα χρονικό διάστημα που διατίθεται από το Υπουργείο Εσωτερικών για το επίσημο δημοψήφισμα με στόχο να επιτευχθούν 100.000 υπογραφές για εξέταση στο κοινοβούλιο - φυσικά θέλουμε και περιμένουμε πολλά περισσότερα.

Πώς μπορώ να υπογράψω;

Υπάρχουν δύο τρόποι: διαδικτυακά με χρήση ψηφιακής υπογραφής ή αυτοπροσώπως στο δημοτικό γραφείο. Η υπογραφή γίνεται διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας του Υπουργείου Εσωτερικών, αλλά χρειάζεται ψηφιακή υπογραφή. Μπορείς όμως να πας και στο πλησιέστερο δημοτικό γραφείο ή στην περίπτωση των δικαστών στο πλησιέστερο περιφερειακό γραφείο και να υπογράψεις εκεί. Σημαντικό να γνωρίζετε: Δεν χρειάζεται να είναι η κοινότητα του σπιτιού σας. Το πλησιέστερο γραφείο στη γωνία από τη δουλειά λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Και ρωτήστε για το δημοψήφισμα για το αυτοκίνητο εκεί, φίλοι μου είπαν ήδη ότι δεν το γνωρίζουν ακόμα όλοι οι εργαζόμενοι εκεί. Παρακαλώ λοιπόν υπογράψτε τώρα, σε οποιοδήποτε δημοτικό γραφείο ή ηλεκτρονικά στο www.autovolksbegehren.at