Więcej gazów cieplarnianych dzięki opcji Tylko prąd”

Więcej gazów cieplarnianych dzięki opcji Tylko prąd”

Według Bernharda Geringera, organizatora Międzynarodowego Sympozjum Motoryzacyjnego w Wiedniu, samo spojrzenie na energię elektryczną lub rzekomo nieefektywne e-paliwa nie wystarczy. Do osiągnięcia paryskiego celu klimatycznego na rok 2050 około 15 miliardów litrów paliw kopalnych tankowanych obecnie codziennie na całym świecie musiałoby zostać zastąpionych paliwami neutralnymi dla klimatu, aby osiągnąć wyznaczone politycznie cele klimatyczne. „Aby uzyskać prawdziwą neutralność klimatyczną, należy wziąć pod uwagę cały system, od zrównoważonej produkcji energii po koło pojazdu. Turbina wiatrowa w Chile z potrójną produkcją wodoru w znacznym stopniu rekompensuje niekorzystne skutki konwersji energii w porównaniu z Europą Środkową” – wyjaśnia Geringer. Potencjał wytwarzania energii odnawialnej jest szczególnie duży w regionach takich jak Afryka Północna, Bliski Wschód, Chile i Australia.

Badania paliwowe przeprowadzone przez Ulricha Kramera, eksperta ds. technologii paliw odnawialnych w firmie Ford w Kolonii również pokazują, że osiągnięcie globalnych celów klimatycznych uważa się za nieosiągalne przy obecnej strategii. Ogólnie rzecz biorąc, począwszy od produkcji niezbędnej energii i surowców po produkcję, eksploatację i recykling pojazdu, „wyłącznie napęd elektryczny” wygenerowałby w UE o 39 procent więcej gazów cieplarnianych do 2050 r. niż w przypadku połączenia różnych technologii neutralnych dla klimatu, co byłoby również znacznie tańsze. Decydującym czynnikiem jest szybkość przechodzenia na pojazdy neutralne dla klimatu, mówi Kramer: „W przypadku podejścia wyłącznie akumulatorowo-elektrycznego nie następuje to wystarczająco szybko, po prostu z powodu różnych wąskich gardeł technicznych, takich jak powolna rozbudowa sieci energetycznej lub niewystarczające dostawy kobaltu do budowy akumulatorów. Przecież światowy przemysł spodziewa się sześciokrotnego wzrostu zapotrzebowania na przechowywanie akumulatorów do 2030 r. w porównaniu z 2022 r.”.

Podstawą e-paliw jest ekologiczna energia elektryczna i woda. Według Alby Soler, ekspertki ds. energii odnawialnej w Concawe w Brukseli, na litr e-paliwa potrzeba zaledwie kilku litrów wody w porównaniu z tysiącami litrów na litr biopaliwa produkowanego ze zboża. Wytworzony zielony wodór można dalej przetwarzać za pomocą CO2 ze spalin przemysłowych lub z powietrza w celu wytworzenia e-metanu lub neutralnych dla klimatu paliw ciekłych, takich jak e-benzyna, e-nafta czy e-diesel. Oznacza to, że e-paliwa, podobnie jak paliwa kopalne, można tanio transportować do Europy statkiem lub rurociągiem. Znacznie droższy byłby natomiast transport ciekłego „zielonego” wodoru. Po zatwierdzeniu przez UE opcji na e-paliwa oprócz wycofywania silników spalinowych od 2035 roku, zainteresowanie potencjalnych producentów rośnie. Thorsten Herdan, dyrektor zarządzający HIF EMEA, uznał małą instalację demonstracyjną e-paliwa zbudowaną przez HIF Global wraz z Porsche na południu Chile za ważne prace przygotowawcze do podjęcia tej decyzji. Grupa chce rozpocząć masową produkcję e-paliw od 2026 roku. Herdan widzi masowy rynek e-paliw w transporcie ciężkim, morskim i lotniczym, a nie w sektorze samochodów osobowych. Największy na świecie koncern naftowy Aramco z siedzibą w Arabii Saudyjskiej w związku z nową decyzją UE planuje wybudować w Europie małą fabrykę e-paliw.