Τα σημεία συμφόρησης κατά την παράδοση είναι το σύμπτωμα, αλλά όχι η αιτία του προβλήματος

Τα σημεία συμφόρησης κατά την παράδοση είναι το σύμπτωμα, αλλά όχι η αιτία του προβλήματος

Μετά το παιχνίδι είναι πριν από το παιχνίδι. Λένε στο ποδόσφαιρο. Αφού η κρίση είναι πριν από την κρίση, πρέπει να πείτε στις επιχειρήσεις. Πιστός στο σύνθημα «Η επόμενη κρίση θα έρθει σίγουρα». Είναι αξιοσημείωτο ότι το ένα, η πανδημία του κορωνοϊού, δεν έχει ακόμη τελειώσει, αλλά το άλλο, δηλαδή τα παγκόσμια σημεία συμφόρησης για σημαντικές πρώτες ύλες και εξαρτήματα, μαίνεται ήδη. Στην πραγματικότητα, τα δύο συνδέονται, αλλά γίνονται εμφανή και τα διαρθρωτικά ελλείμματα, τα οποία είναι ως ένα βαθμό εγχώρια, ειδικά στην Ευρώπη.

Αλλά πρώτα πράγματα πρώτα: Το 2020, η αυτοκινητοβιομηχανία υπέφερε από πτώση στις πωλήσεις, τώρα που η οικονομία ανακάμπτει και η ζήτηση μάλιστα ανθεί ξανά σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν μπορούν να παραδοθούν αρκετά οχήματα. Ο λόγος είναι τα σημεία συμφόρησης στον εφοδιασμό μικροτσίπ. Η ζήτηση από την αυτοκινητοβιομηχανία αυξανόταν για τους παραγωγούς τσιπ εδώ και χρόνια - στη συνέχεια κατέρρευσε δραματικά ως αποτέλεσμα της κρίσης του κορωνοϊού. Λόγω της μείωσης των παραγγελιών, πολλές εταιρείες είχαν μειώσει τις παραγγελίες τους. Η συνέπεια: Πολλοί κατασκευαστές ημιαγωγών βρήκαν νέους αγοραστές - από περιοχές που γνώρισαν άνθηση κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού, όπως η πληροφορική, τα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης ή η ιατρική τεχνολογία. Επιπλέον, η Κίνα έχει ήδη καλύψει την αυξημένη ζήτηση για αυτοκίνητα με αυξημένη παραγωγή χάρη στη συγκριτικά πρώιμη ανάκαμψή της μετά το πρώτο κύμα Corona.

Η έλλειψη τσιπ κοστίζει στους κατασκευαστές αυτοκινήτων 91 δισεκατομμύρια ευρώ

Τα σημεία συμφόρησης είναι πιθανό να κοστίσουν ακριβά στην αυτοκινητοβιομηχανία φέτος. Η συμβουλευτική εταιρεία Alix Partners εκτιμά ότι περίπου 3,9 εκατομμύρια λιγότερα οχήματα θα παραχθούν παγκοσμίως το 2021 λόγω της έλλειψης chip. Αυτό αντιστοιχεί σε αξία περίπου 110 δισεκατομμυρίων δολαρίων (91 δισεκατομμύρια ευρώ) - σχεδόν διπλάσια από ό,τι είχε υπολογιστεί στα τέλη Ιανουαρίου.

Πρώτα υπήρχε έλλειψη ζήτησης, τώρα υπάρχει έλλειψη προσφοράς. Απλώς άτυχος σε αυτή την ιστορική κρίση; Όχι, η κακία είναι πιο βαθιά, πολλά από αυτά είναι σπιτικά. Η κρίση του κορωνοϊού κατέστησε σαφές πόσο ευάλωτη είναι η παγκόσμια οικονομία και πόσο εξαρτημένος είναι ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος από τις λειτουργικές αλυσίδες εφοδιασμού. Ειδικά η αυτοκινητοβιομηχανία με τις έγκαιρες παραδόσεις της. Απλώς μην δημιουργείτε χωρητικότητα αποθήκευσης!

Ένα δερμάτινο τιμόνι ταξίδεψε στα μισά του κόσμου πριν από 20 χρόνια πριν εγκατασταθεί στο όχημα στο Μεξικό ή κάπου αλλού. Το δέρμα έπρεπε να προέρχεται από γερμανικές αγελάδες, για παράδειγμα με γερμανικές μάρκες premium, αλλά το επεξεργάζονταν στην Ανατολική Ευρώπη και το ράβονταν κάπου αλλού.

Αλλά η σκοτεινή πλευρά της παγκοσμιοποίησης γίνεται τώρα ξεκάθαρη και αλλού: στην Αυστρία, μια χώρα που είναι κατά το ήμισυ δάσος, ξαφνικά υπάρχει έλλειψη ξυλείας. Επειδή η αλυσίδα logistics διακόπηκε από την Corona, την έλλειψη εμπορευματικών εμπορευματοκιβωτίων και το μπλοκάρισμα της διώρυγας του Σουέζ, αλλά ταυτόχρονα ακμάζουσες αγορές όπως η Κίνα και οι ΗΠΑ ρουφούν κυριολεκτικά αποθέματα στην παγκόσμια αγορά.

Η Ευρώπη έχει –πρέπει να είμαστε ειλικρινείς– όλο και λιγότερα να προσφέρει. Οι κύριες αγορές ανάπτυξης βρίσκονται σε μακρινές χώρες, όπως και τα αποθέματα πρώτων υλών. Και ως τοποθεσία τεχνολογίας, οι ασιατικές οικονομίες, μαζί με τις ΗΠΑ, είναι ήδη μπροστά. Για παράδειγμα, η China and Co. είναι παγκόσμιοι ηγέτες στην ανάπτυξη και παραγωγή μπαταριών για ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Εν ολίγοις, οι ασιατικές οικονομίες δεν είναι πλέον απλώς ο πάγκος εργασίας του κόσμου, αλλά μάλλον hot spots τεχνολογίας και σημαντικές αγορές πωλήσεων. Η Κίνα είναι ήδη η μεγαλύτερη αγορά αυτοκινήτου στον κόσμο. Οι ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά, έχουν τη Silicon Valley, την πολιτική και στρατιωτική τους ισχύ και μια εξίσου ισχυρή, αν όχι τόσο δυναμική, εγχώρια αγορά. 

Τίποτα δεν λειτουργεί χωρίς την Κίνα

Εμπειρογνώμονες και πολιτικοί που, όπως η υπουργός Οικονομικών Margarete Schramböck, ζητούν τώρα η εγχώρια οικονομία να γίνει πιο ανθεκτική και αυτάρκης και ζητούν μια ορισμένη χειραφέτηση από την Κίνα φαίνονται σχεδόν αφελείς. Τα ακόλουθα στατιστικά στοιχεία υπογραμμίζουν πόσο εξαρτημένη είναι ήδη η παγκόσμια οικονομία, ειδικά από την Κίνα: Τα δέκα μεγαλύτερα λιμάνια εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο βρίσκονται τώρα όλα στην Ασία, επτά από αυτά στην Κίνα (συμπεριλαμβανομένης της πρώτης, της Σαγκάης). Το Αμβούργο, που κάποτε ήταν κανονικό στο top 10, βρίσκεται τώρα μόλις στη 19η θέση. Αυτό το τρένο φαίνεται να έχει αφήσει σημάδια, η Ευρώπη έχασε το καράβι. 

Φυσικά, μια ορισμένη περιφερειοποίηση ως αντίθετη τάση στην παγκοσμιοποίηση -η τεχνητή λέξη "παγκοσμιοποίηση" χρησιμοποιείται εδώ και ξανά- είναι κατάλληλη και επίσης αρκετά εφικτή. Αυτό περιλαμβάνει τη δημιουργία χωρητικότητας αποθήκευσης προκειμένου να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις βραχυπρόθεσμες αποτυχίες παράδοσης. Είναι επίσης σημαντικό να αναρωτηθεί κανείς εάν τα πάντα πρέπει πραγματικά να κατασκευάζονται στο εξωτερικό. Ειδικά αφού αυτό είναι οικολογικά παράλογο. Αλλά η πολιτική πρέπει επίσης να δημιουργήσει τις συνθήκες πλαισίου και να κάνει ελκυστική την τοποθεσία της επιχείρησης.

Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων καλό θα ήταν να έχουν λίγη ταπεινότητα - επίσης όταν έχουν να κάνουν με τους προμηθευτές τους. Σε σύγκριση με τους κατασκευαστές υπολογιστών και κινητών τηλεφώνων, είναι σχετικά μικροί αγοραστές στη βιομηχανία τσιπ. Περίπου το οκτώ τοις εκατό όλων των ημιαγωγών που παράγονται παγκοσμίως προορίζονται για αυτοκίνητα, κάτι που αντιστοιχεί μόνο στη ζήτηση της αμερικανικής εταιρείας Apple.

Και ναι, στο τέλος της ημέρας ο καταναλωτής θα πρέπει να πληρώσει περισσότερα. Χρειάζεται όμως πραγματικά να αγοράζουμε τζιν με μόλις 30 ευρώ; Ή ένα αυτοκίνητο σε τιμή που ο έμπορος δεν βγάζει χρήματα; Όλοι πρέπει να το ξανασκεφτούμε.