85 lat Getyngi Jajko

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am und aktualisiert am

W 1939 roku niemiecki inżynier pojazdów zaprojektował najbardziej opływowego rodzinnego sedana wszechczasów.

1939 konstruierte ein deutscher Fahrzeugingenieur die windschlüpfrigste Familienlimousine aller Zeiten.
W 1939 roku niemiecki inżynier pojazdów zaprojektował najbardziej opływowego rodzinnego sedana wszechczasów.

85 lat Getyngi Jajko

Niemiecki inżynier samochodowy Karl Schlör z niecierpliwością obserwował wskazówki skali pomiarowej w tunelu aerodynamicznym, gdy burza wywołana przez wysokowydajne turbiny uderzyła w blachę w kształcie łzy jego eksperymentalnego pojazdu. Po zakończeniu serii testów w Instytucie Badań Aerodynamicznych w Getyndze wybuchły wiwaty: dzięki rewelacyjnie niskiemu współczynnikowi oporu powietrza wynoszącemu 0,186 Schlörowi udało się skonstruować najbardziej aerodynamiczny minivan w historii motoryzacji. Rekord niepobity do dziś. „Schlörwagen”, zwany także „Jajkiem Getyngi” lub „skrzydłem na kołach”, miał siedem miejsc siedzących, kierowca siedział pomiędzy nadkolami wystającymi daleko do wnętrza samochodu, pośrodku kokpitu pilota. Koła poruszające się w nadwoziu przyczyniły się do niskiego współczynnika oporu powietrza. Podczas kolejnych pomiarów w latach 70. technicy Volkswagena ustalili na podstawie modelu nawet współczynnik oporu powietrza na poziomie 0,15. Dla porównania: dzisiejsze samochody mają średnią wartość Cw od 0,24 do 0,3, aktualny rekord należy do Mercedes-Benz EQS z wartością Cw 0,20.

Podwozie Schlörwagena bazowało na Mercedesie W28 170 H. Rozstaw osi wynosił 2,60 m, długość 4,33, wysokość 1,48, a szerokość 2,10 m. Aluminiowe nadwozie miało kształt łzy, miało zlicowane okna z zaokrąglonymi szybami i zamkniętą podłogę. Jazdy próbne wykazały, że przyczepność pozostawia wiele do życzenia ze względu na umiejscowienie tylnego silnika daleko do tyłu, a opływowe nadwozie jest bardzo podatne na boczny wiatr. Schlörwagen osiągał prędkość maksymalną około 135 km/h i przy 8 litrach benzyny na 100 kilometrów zużywał od 20 do 40 procent mniej paliwa niż Mercedes W28 z tym samym silnikiem. Zaprezentowany na targach IAA w Berlinie w 1939 roku Schlörwagen wywołał zamieszanie, ale jego kształt w kształcie łzy nie każdemu przypadł do gustu. W 1942 roku Schlörwagen otrzymał napęd śmigłowy z silnikiem promieniowym w ramach prób i jazd próbnych w Getyndze. Ostatnia dokumentacja miejsca pobytu prototypu miała miejsce w sierpniu 1948 roku na terenie Niemieckiego Centrum Lotnictwa i Kosmonautyki w Getyndze. Próby Karla Schlöra mające na celu przekazanie poważnie uszkodzonego ciała brytyjskiej administracji wojskowej nie powiodły się. Od tego czasu Schlörwagen zniknął bez śladu.