70 lat Über-Flüglera”

70 lat Über-Flüglera”

Nowy Jork, 6 lutego 1954 r. Rozpoczyna się Międzynarodowy Salon Sportów Motorowych – a Mercedes-Benz zaskakuje świat zupełnie nieoczekiwanym samochodem. Marka prezentuje swój supersamochód sportowy 300 SL o oznaczeniu typu W198. Spektakularny wygląd błyszczącego srebrnego coupé podkreślają drzwi w kształcie skrzydła mewy, które były wówczas czymś wyjątkowym w pojeździe produkcyjnym i nadal stanowią fascynujący detal. Mercedes-Benz jest świadomy znaczenia 300 SL i odpowiednio go przygotowuje. Na stoisku targowym gwiazda stoi lekko uniesiona, na okrągłej platformie pokrytej starannie udrapowanym materiałem. Dla porównania, druga innowacja tuż obok pozostaje nieco w tyle. Jest to 190 SL (W 121), elegancki roadster. Oba pojazdy są przeznaczone głównie na rynek amerykański. Dlatego na światową premierę celowo wybrano Nowy Jork. Opinia publiczna szybko nadała coupé odpowiednie przezwiska. W krajach niemieckojęzycznych nazywa się go „Gullwing”, Amerykanie nazywają go „Gullwing”, a po francusku „Papillon” (motyl).

Podstawowy kształt 300 SL nawiązuje do wyścigowego samochodu sportowego o tej samej nazwie z 1952 roku, dzięki któremu Mercedes-Benz w błyskotliwy sposób powrócił do międzynarodowego sportu motorowego. Mille Miglia, 24-godzinny wyścig Le Mans, Carrera Panamericana – najwyższe miejsca w najbardziej olśniewających wyścigach samochodów sportowych na świecie są zapisane w genach pojazdu produkcyjnego z 1954 roku. Otwierane do góry drzwi nowego 300 SL nie są ani chwytem marketingowym, ani chwytem projektowym, ale raczej koniecznością konstrukcyjną: podobnie jak sportowy samochód wyścigowy, 300 SL ma lekką i bardzo stabilną rurową ramę pod nadwoziem ciało. Jest stosunkowo wysoki po bokach. Nie dotyczy to otworów wejściowych w konwencjonalnych konstrukcjach drzwi. To, co czyni 300SL supersamochodem sportowym, to doskonale zestrojone podwozie, niemal idealny rozkład masy i pierwszy na świecie standardowy sześciocylindrowy silnik z bezpośrednim wtryskiem w samochodzie osobowym. Innowacyjny skład mieszanki zwiększa moc wyczynową samochodu wyścigowego ze 125 kW (170 KM) do 158 kW (215 KM). Maksymalna prędkość wynosi 250 km/h – niezwykłe osiągnięcie w połowie lat pięćdziesiątych.