Toyota Yaris Hybrid: plezier en gezond verstand

Toyota Yaris Hybrid: plezier en gezond verstand

◄►

Gevoel: Wauw - de metalen plaat in parelrood metallic gecombineerd met het dak in mica zwart zorgen voor een echt chique uitstraling aan de stadsboulevard. Als je instapt - nou ja, het is een kwestie van smaak - zullen de knalrode applicaties op de stoelen, deurpanelen en het dashboard sommige mensen waarschijnlijk blij maken, terwijl ze anderen irriteren met hun opdringerige trendyheid. De goede ergonomische stoelen, het makkelijk in de hand liggende stuur en de duidelijke schakelaars en knoppen geven geen aanleiding tot kritiek, integendeel. Bijzonder prettig: de standaard goede achteruitkijkcamera en het gekoelde dashboardkastje. 

Drijfveer: Stil elektrisch starten, subtiele activering van de benzinemotor, harmonieuze interactie in het stadsverkeer – cruisen met een zuiver geweten is het domein van de Yaris Hybrid. Op landwegen en snelwegen merk je al snel dat de hybride niet is ontworpen voor snelheid. De acceleratie van 0 naar 100 km/u in iets minder dan 12 seconden is oké, maar het elastiekeffect van de E-CVT-transmissie en het luide gehuil van de benzinemotor tijdens de kickdown bederven het plezier.

Laden: Toyota heeft de 20-cel nikkel-metaalhydride-accu in de Yaris slim weten te verbergen, zodat er zonder vervelende stappen een standaard kofferbakvolume van 286 tot 768 liter beschikbaar is. Twee volwassenen vinden achterin voldoende knie- en hoofdruimte, maar met z'n drieën wordt het al snel ongemakkelijk.

Conclusie: Het hybride-effect is vooral leuk in het stadsverkeer en biedt bovendien het grootste brandstofverbruiksvoordeel ten opzichte van het benzinebroertje van de Yaris. Dit verdwijnt echter snel in het interstedelijk verkeer, wat inherent is aan hybride aandrijvingen. Aan de buitenkant is de visuele facelift in ieder geval behoorlijk geslaagd, terwijl het interieur van de stijlvariant naar mijn smaak iets te diep van kleur was.