Test Yamaha MT-09 - Je waggelt hier

Test Yamaha MT-09 - Je waggelt hier

◄►

ergonomie

Op het eerste gezicht is de nieuwe Yamaha MT-09 duidelijk een naaktfiets. Als je opzadelt, ben je verrast: je bovenlichaam is heel recht en ligt dicht bij het brede stuur - een beetje supermoto-achtig als het zadel en de tank niet zo breed waren. De benen daarentegen zijn vrij ver naar achteren en hoog geplaatst. Typisch een naaktfiets, als het bovenlichaam niet zo recht was. Met uw gezicht naar het voorwiel zit u op de harde, vlakke sportstoel, die iets hoger is dan de originele stoel. Helaas glijd je door de vorm altijd een beetje naar achteren als je hem aansteekt. Jammer.

Behandeling

In langzame, krappe bochten (bij het draaien, in bochten) kantelt het voorwiel bijna ongemakkelijk de bocht in. Beoordeling: erg tippy. Je moet het leuk vinden. Het kan een nare verrassing zijn als je niet beter weet. Als de MT-09 snelheid krijgt, wordt hij stabieler en voorspelbaarder. Nog steeds wendbaar op het voorwiel, maar niet langer nerveus. Dat is oké. Vanaf 170 km/u begint het lichtjes pendelen op de snelweg. Nooit gevaarlijk, maar wel merkbaar. Een zachtere grip op de uiteinden van het stuur die ver naar buiten liggen, biedt een aanzienlijke oplossing. Het voorwiel wil zelfs in de derde versnelling naar de hemel wijzen als het gaspedaal hard wordt gebruikt. Dit is ook erg leuk, tot het moment waarop de three of a kind echt begint te vlammen. Iedereen die nu niet draait, keert achteruit. Zoals u weet, bespaart het budget. Maar daar is de tweetraps tractiecontrole voor.

Motor/versnellingsbak

Een echte moordenaar. Het boren verloopt relatief soepel, hangt – gelukkig – niet meer zo onvoorspelbaar aan het gas als bij het vorige model, en duwt extreem hard vanaf zo’n 5000 toeren. Het gegevensblad bevestigt dat de MT-09 115 pk heeft, wat aanvoelt als 135 wilde, woeste Nippon-hengsten. Bovendien schiet de nu standaard quickshifter zo snel door de versnellingen dat je bij ongecontroleerd optrekken het stuur beter vast moet houden. De vergelijking met de dragster is zo slecht nog niet. Na de eerste vol gas orgieën besefte ik: “Heet, brutaal heet.” Toch heb je bij het rijden op het achterwiel veel gevoel in je hand nodig bij het gaspedaal, omdat het boren ook abrupt stopt als de gaskabel ook maar een klein beetje naar voren wordt bewogen. Er is keuze uit drie verschillende gaseigenschappen, de verschillen zijn duidelijk merkbaar.

Onderstel

De volledig verstelbare vork en de instelbare schokdemper voor veervoorspanning en rebound zijn iets zachter dan ik had verwacht. Bij het remmen zakt de vork snel in, maar blokkeert niet, zelfs niet bij remmen op een rechte lijn. Als je eenmaal gewend bent aan de bewegingen aan de voorkant, klopt de feedback. Voordeel van de zachte vork: kleine oneffenheden worden zeer comfortabel ingeslikt. De schokdemper is afgestemd op de vork. Bij het accelereren gaat hij slechts een klein stukje achteruit voordat hij met brute kracht vooruit gaat. Gecombineerd met het plakkerige Bridgestone-rubber kun je met vervelende bochtensnelheden rijden. Maar net als bij de MT-07 zou daaropvolgende verfijning nog steeds enig potentieel kunnen onthullen. Ik begrijp niet waarom de schokdemper niet ook qua compressie verstelbaar is.  

Remmen

Ja, ja, remmen in ieder geval. Zelfs heel, heel fatsoenlijk. De axiale rempomp doet me nog steeds pijn. Voor de prijs zou er een radiale pomp zijn inbegrepen. Dat betekent niet dat het beter werkt, het ziet er alleen cooler uit. Het ABS treedt laat genoeg in werking voor mijn talent. Zonder blokkeersysteem zou ik zeker niet sneller zijn - vooral niet op de weg. Uitzetten? Ik heb het niet geprobeerd. Ik ben een lafaard. Anders is er absoluut niets mis met het remmen. Als je onderweg meer nodig hebt – omdat de feedback op de pook ook heel precies is – ben je van harte welkom om mij les te geven in remtechnologie. Bij mij werkte het, behalve de pomp. Sorry, Yamaha.

Opgemerkt

Hoe breed is de tank. Als je naar beneden kijkt, zie je alleen maar een enorme tank, vergelijkbaar met de MV Agusta Brutale. Maar de kniesluiting past, dus niets om over te klagen. De nieuwe kentekenplaathouder (weg van de zwenkarm) vind ik niet mooi. Ja, op het eerste gezicht is de achterkant super sexy en smal, maar ik zou liever een korte houder uit de accessoires onder het achterlicht willen hebben. Een kwestie van smaak. De rem- en koppelingshendels van Gilles Tooling zien er stijlvol uit, maar liggen vreemd in de hand. U kunt geld besparen of andere modellen kiezen.

Mislukt

De optionele sportstoel. Door het platte, rechte ontwerp schuif je snel een paar centimeter naar achteren als je erop drukt. Dat is vervelend. Een lichte holte of trede – zoals die op de originele bank – is gewoonweg beter. De gasrespons is voor mij persoonlijk nog steeds een beetje te direct en een beetje te ondoorzichtig.

Testuitspraak, door f.eckl

Meer informatie over YamahaMT-09

Met vriendelijke steun van TOTAAL Oostenrijk

Meer actiefoto's van de testritten vind je op Instagram: apex_moto_at

Of volg ons op Facebook: Apex Moto