Heel praktisch: onderschat gevaar tijdens proefritten
Advocaat Dominik Leiter geeft handige juridische tips voor de praktijk in de autobranche.

Heel praktisch: onderschat gevaar tijdens proefritten
Terwijl veel autodealers al reikhalzend uitkijken naar het einde van de lockdown en hopen op stijgende verkoopcijfers in het nieuwe jaar, willen wij de tijd – hopelijk zo kort mogelijk – voordat de drukte weer begint, gebruiken om u een vraag te stellen:Hoe bescherm je de auto’s die je verkoopt tijdens proefritten?
Als je op deze vraag niet meteen een antwoord hebt - of het nu om nieuwe of gebruikte auto's gaat, voor zakelijk of privégebruik - dan is de huidige gedwongen pauze een gelegenheid om hier even over na te denken. Wij raden iedereen die van plan is een auto te verkopen sterk aan om ook een proefrit aan te bieden (in de meeste gevallen een essentieel onderdeel van de verkoop) om zichzelf (juridisch) te beschermen. Hiertoe dient met iedere potentiële koper die een proefrit wil maken een korte overeenkomst te worden gesloten om (juridische) geschillen zoveel mogelijk te voorkomen.
De belangrijkste gebieden waarop dergelijke overeenkomsten betrekking moeten hebben, zijn de documentatie van het tijdstip, de plaats en de toegestane omvang van de proefrit en vooral de verduidelijking van aansprakelijkheidskwesties. Zo moet de aspirant-koper vóór aanvang van de proefrit geïnformeerd worden als er geen cascoverzekering voor de auto bestaat. Als de verkoper deze gegevens niet verstrekt of er geen bewijs van kan leveren, kan het zijn dat hij het risico moet dragen van schade die door nalatigheid door de potentiële koper wordt veroorzaakt.
Wat echter ook zorgvuldig gedocumenteerd moet worden, is de identiteit van de potentiële koper, idealiter met een ander identificatiedocument naast het rijbewijs. Een recente uitspraak van het Duitse Federale Hof van Justitie illustreert het gevaar in dergelijke gevallen: een vermeende potentiële koper verkocht de auto die hem was toevertrouwd voor een proefrit aan een nietsvermoedende koper op basis van vervalste documenten. De autohandelaar heeft vervolgens geprobeerd de auto bij de koper terug te halen, maar dat mislukte omdat de koper (te goeder trouw) de eigendom van de auto verwierf. Sterker nog: aangezien de koper de auto feitelijk kocht, was zijn tegenvordering tegen de autodealer tot vrijgave van de originele kentekenpapieren succesvol. De autohandelaar kon alleen schadeclaims indienen tegen de frauduleuze potentiële koper - op voorwaarde dat hij gevonden en liquide kon worden.
Omdat de Oostenrijkse regelgeving in dit verband vrij gelijkaardig is, kunnen wij alleen maar voorstellen om proefritten alleen toe te staan na voorafgaande (wettelijke) bescherming.
De auteur: Dominik Leiter is advocaat en partner bij Weisenheimer Legal in Wenen