Er is vaak sprake van onbegrip”

Er is vaak sprake van onbegrip”

“Ik denk dat Oostenrijkers vaak denken dat ze alles kunnen en niemand nodig hebben.” Met deze woorden probeert Erik Paul Papinski een verklaring te vinden voor het feit dat niet veel meer gespecialiseerde bedrijven het IFL-project steunen. De IG voor Voertuigtechniek en Lakken (IFL) werd in 2007 opgericht als belangenorganisatie voor de carrosserie- en lakindustrie. Het doel is om fouten en tekortkomingen in de werktijden in de gebruikelijke computerondersteunde berekeningssystemen (Eurotax, Schwacke, DAT, Audatex) te identificeren en deze in dialoog met de schadeberekeningsaanbieders en autofabrikanten te corrigeren.

Papinski, die net met pensioen is gegaan als Federal Guild Master of Body Builders en de scepter heeft overgedragen aan Manfred Kubik, kon als voormalig president van de AIRC (World Association of Body and Vehicle Builders) ook inzicht krijgen in de omstandigheden in andere landen. En hij geeft toe dat de feedback daar, bijvoorbeeld in Duitsland of Zwitserland, niet vaker voorkomt. Het zou belangrijk zijn dat bedrijven hun ervaringen delen.

Fictieve cijfers

"Er is vaak een gebrek aan begrip. Het is niet zo dat de fabrikanten, zoals sommige mensen denken, de auto's demonteren en weer in elkaar zetten. Ze werken met fictieve cijfers en extrapoleren eenvoudigweg de werktijden van eerdere modellen naar nieuwe modellen", legt Papinski uit. "De computer doet het allemaal. Maar kunstmatige intelligentie is slechts zo goed als de mensen die het voedt." In de praktijk zit de duivel in de details. Het kan voorkomen dat er 1,5 uur wordt ingeschat voor een werkproces dat feitelijk meer dan tien uur duurt. “Het is niet genoeg om het met je vrienden te delen, je moet het melden en documenteren”, zegt Papinski, waarbij hij benadrukt dat het werk dat hiervoor nodig is in tijden van digitalisering slechts een paar minuten duurt.