Taryfy ładowania: Ogromne różnice cenowe

Taryfy ładowania: Ogromne różnice cenowe

Na początek dobra wiadomość: pomimo wzrostu cen prądu, ładowanie pojazdów elektrycznych jest w dalszym ciągu znacznie tańsze niż tankowanie oleju napędowego (+25,2%) czy benzyny (+34,8%). Problem w tym, że rynek nadal nie jest przejrzysty, a różnice cenowe pomiędzy poszczególnymi dostawcami są ogromne. Choć zapotrzebowanie na moc ładowania rośnie, oferty są dla konsumentów trudne do porównania. Pod naciskiem AK wprowadzono przynajmniej pierwsze ulepszenia. Właściwy organ regulacyjny E-Control wprowadził rejestr stacji ładowania, w którym wyświetlane są ceny ad hoc. Ponadto dotacje zostały przeznaczone specjalnie dla stacji ładowania, które mogą rozliczać się w kWh. Niemniej jednak nadal istnieje myląca dżungla cenowa. To, co szczególnie rzuca się w oczy w analizie rynku AK, to horrendalny wzrost płatności bezpośrednich, czyli płacenia kartą kredytową na stacji ładowania.

W 2022 r., podobnie jak w latach poprzednich, najtańszym sposobem ładowania będzie energia elektryczna dla gospodarstw domowych (5,57 EUR), w związku z czym będzie ona o około 47% tańsza niż ładowanie w publicznie dostępnych i komercyjnych stacjach ładowania. Doświadczenie pokazuje, że średnio w przypadku korzystania z pojazdu elektrycznego 80% ładowania odbywa się w domu, a 20% na publicznych stacjach ładowania. Ta „realistyczna” opłata odpowiada kosztowi 6,57 euro i jest o około 39% tańsza niż zwykłe ładowanie w publicznie dostępnych i komercyjnych stacjach ładowania. Średni koszt przejazdu na dystansie 100 km wynosi 5,93 euro w przypadku taryfy kontraktowej (najpopularniejszy model cenowy), 10,95 euro (+85%) w przypadku taryf ryczałtowych i 14,83 euro (+150%) w przypadku płatności bezpośredniej. W porównaniu do roku 2020 średnie ceny dla układów zbiorowych pracy wzrosły o +14,5%, dla stawek ryczałtowych o +178,8%, a dla płatności bezpośrednich o +137,4%. Ogromne są także różnice cenowe pomiędzy poszczególnymi modelami rozliczeń. Różnica pomiędzy najtańszą i najdroższą ofertą wynosi 10,94 euro dla taryf kontraktowych, 13,0 euro dla taryf ryczałtowych i 16,2 euro dla taryf z płatnością bezpośrednią. Szczególnie krytyczny z punktu widzenia AK jest brak jednolitej jednostki rozliczeniowej (kWh), co praktycznie uniemożliwia proste porównanie cen. AK wzywa zatem do wprowadzenia jednolitego rozliczeń (kWh) za ładowanie w publicznie dostępnych i komercyjnych stacjach ładowania.

Przewodniczący BEÖ Andreas Reinhardt nie może zrozumieć zarzutu, że w e-sklepach panuje dżungla cenowa dla konsumentów. „Szczegółowe informacje na temat modeli taryfowych można uzyskać od firm członkowskich BEÖ, a także można je porównać na ich stronach internetowych.” Reinhardt potwierdza, że ​​obecnie w Austrii nie ma obowiązku wystawiania rachunków za energię elektryczną w publicznej infrastrukturze ładowania. Ramy prawne dotyczące kalibracji obecnie umożliwiają to jedynie w przypadku niewielkiej części istniejącej infrastruktury ładowania. Jednak klienci coraz częściej wyrażają chęć przejścia z rozliczeń „opartych na czasie” na rozliczenia „oparte na energii” oparte na kilowatogodzinach (kWh). „Niektóre firmy już pobierają opłaty na podstawie kWh, nie biorąc pod uwagę przepisów prawnych. Stanowi to zakłócenie konkurencji, szczególnie w stosunku do tych, którzy postępują zgodnie z prawem” – mówi Reinhardt. Na początku ubiegłego roku BEÖ wezwała ustawodawcę do jak najszybszego dostosowania warunków ramowych. „Nasze propozycje mają na celu zapewnienie przejrzystości na rynku ładowania zarówno dla konsumentów, jak i operatorów, aby przyspieszyć niezbędną transformację mobilności i osiągnąć cele klimatyczne” – powiedział przewodniczący BEÖ Reinhardt.