Dacia Duster 2: Het goede blijft behouden

Dacia Duster 2: Het goede blijft behouden

Gevoel

De langpotige Duster is een genot om in te stappen, omdat je zonder enige verdraaiing plaats kunt nemen. De verbeterde bekleding ten opzichte van zijn voorganger blijkt ook op lange snelwegritten comfortabel te zijn en de bestuurder profiteert nu van een verbeterde ergonomie dankzij de lengteverstelling van het stuur. Praktisch zijn de talrijke planken, de spaarpen valt alleen op op de harde kunststof oppervlakken, die echter zijn opgewaardeerd met stijlvolle decoratieve elementen. Het beslaglandschap biedt geen puzzels en is helder en overzichtelijk vormgegeven. Het navigatiescherm bevindt zich nog steeds te ver naar beneden in de middenconsole, waardoor je ogen onnodig lang van het verkeer worden afgeleid.

Drijfveer

Het vermogen van de 110 pk sterke dieselmotor is in het dagelijks leven altijd voldoende, het chassis is uitstekend afgesteld - niet te hard, niet te zacht. De transmissie met dubbele koppeling is uiteraard beter afgesteld dan zijn voorganger en is nu ook een genot om in stop & go-verkeer te rijden. Tijdens het rijden schakelen de versnellingen soepel en houden de motor in het ideale toerentalbereik. Met voorwielaandrijving kun je bergwegen probleemloos aan, terwijl de optionele vierwielaandrijving zijn sterke punten zal laten zien op de bergweiden en in de winter. 

Laden

De kofferbak is goed toegankelijk en biedt net als voorheen plaats aan een behoorlijke bagageruimte van 478 tot 1.623 liter. Wel is de knieruimte voor de passagiers op de achterbank wat krap.

Conclusie

De robuuste alledaagse metgezel is aan de buitenkant nog casualer geworden en heeft aan de binnenkant zijn ergonomie en kwaliteit aanzienlijk verbeterd. Hoewel nog steeds goedkoper dan de concurrentie in het segment, is de Duster geen koopje meer.