Daar doet de schoen van de ondernemer pijn

Daar doet de schoen van de ondernemer pijn

Zonder winst heeft het geen zin!” is het motto van de Obereder-zakenconferentie van dit jaar op de Gersberg Alm in Salzburg eind november. Er arriveren ongeveer 80 begeleide klanten, allemaal eigenaren van autodealers en werkplaatsen. De lezingenreeks is er bewust op gericht om die onderwerpen te bespreken waar de schoenen van de ondernemer het pijnlijkst zijn. Vanaf het begin waagt managementadviseur Wolfgang Fuchs de sprong. De twee kernvragen van zijn lezing: ‘Waar verdien ik geld? Waar verlies ik geld?" Het is essentieel om dat precies vast te stellen – brutaal eerlijk. Als voorbeeld neemt hij de gasten mee op reis naar het faillissement van een bakkerij. Een echte casus die Fuchs begeleidde. Het gaat om de overname van een verouderd bedrijf, investeringsachterstanden en ondernemersfouten. De adviseur schetst iets te gedetailleerd welke fouten de exploitanten in welke fases hebben gemaakt. Het werd al snel duidelijk wat Fuchs wilde laten zien, zo vertelde hij ons in een gesprek: "De auto-industrie kent zijn heel bijzondere valkuilen. De handel in nieuwe auto's kent tegelijkertijd een margeprobleem en hoge investeringen. Het is bijna onmogelijk om zonder workshop te doen. En bedrijfsovernames zijn vaak keerpunten in de geschiedenis van het bedrijf.” Waar komen de problemen bij sommige autowerkplaatsen vandaan? “Het gaat zelden om één maatregel, één probleem. Maar vooral bij de overname van een bedrijf moet je je afvragen: heeft de opvolger het kaliber om het bedrijf echt te runnen – ook al komt hij uit je eigen familie?’ Hier adviseert de adviseur om geen kosten te sparen en bij de overdracht een externe specialist de status quo van het bedrijf te laten opmaken. ‘De mensen die overdragen weten vaak niet dat er bijvoorbeeld een investeringsachterstand is, of dat de opvolgers niet weten wat ze daadwerkelijk overnemen’, zegt Fuchs. De kosten hiervoor zijn niet zo hoog, maar in verhouding tot het risico nauwelijks noemenswaardig: “Een bedrijf overnemen zonder alle feiten en kerncijfers aan tafel is als rijden met een kapotte brandstofmeter. Je weet niet hoe ver je komt. Iedereen zou het onmiddellijk laten repareren. Dezelfde zorg moet besteed worden aan de sleutelfiguren van je eigen bedrijf.”

BOOT VAN GESCHILLEN WERKNEMERS

Het wordt pas echt levendig in de vergaderruimte als Barbara Weiss, HR-manager van de Denzel Group, en Diane Freiberger, vice-rector van de Kufstein University of Applied Sciences, het woord krijgen. De lezing van het duo gaat over de werknemersvraag en gaat specifiek over het feit dat “het tekort aan geschoolde arbeidskrachten dramatisch zal verergeren. Demografische ontwikkelingen laten zien dat capabele werknemers in de toekomst zullen kunnen kiezen waar ze werken.” Freiberger specificeert: “De babyboomers – die nu vaak in managementposities zitten – zullen de komende jaren in groten getale met pensioen gaan. Er zijn simpelweg niet genoeg opvolgers.”

Hoewel sommige functies behouden of niet ingevuld kunnen worden, is het verlies van medewerkers te ingrijpend. “Bovendien zijn de carrièrestarters van vandaag niet alleen bezorgd over het geld. Ze willen gehoord en gewaardeerd worden en stellen aanzienlijk hogere eisen aan hun werkgever. Het is zover gekomen dat sollicitanten vragen: wat kun je mij bieden? Daar moet je vandaag op voorbereid en voorbereid zijn. Anders wordt het ongelooflijk moeilijk om goede werknemers te vinden”, zegt Weiss. De Denzel-groep zou ongeveer 8.000 aanvragen per jaar ontvangen. Weiss voert ongeveer acht sollicitatiegesprekken per dag. Toch is het vinden van personeel uiterst lastig. "We beoordelen managers ook op basis van fluctuaties. Zelfs een grote groep kan het zich tegenwoordig niet veroorloven dat twee verkopers of klantenserviceadviseurs van de ene op de andere dag stoppen", zegt Weiss. Er is onrust onder het publiek. Vanuit verschillende richtingen in de kamer hoor je goedkeuring, maar ook klachten over hoe mager het personeel is. Je kunt niet anders dan het gevoel hebben dat de ondernemers in de zaal het gevoel hebben dat ze afhankelijker zijn van hun werknemers dan ooit tevoren. “Wat moeten we doen?” vraagt ​​een dame aan de groep. "Positieer uzelf op een geloofwaardige manier tegenover uw medewerkers. Betrek ze erbij. En toon respect voor ze", adviseert Weiss. Vicerector Freiberger vult aan: "En vergeet niet je medewerkers verder te ontwikkelen. Want als je dat niet doet, ontwikkelt de medewerker zich buiten het bedrijf." Harde woorden, maar ze worden gehoord.

“Prestaties in rekening brengen is altijd een kwestie van de juiste formulering.”GERHARD SAGMEISTER, ADVISEUR

ENTERTAINEND EN WAARSCHUWING

Claus Fischer van de Oostenrijkse Munt sluit dag één af met een humoristische, vermakelijke lezing over goud. Helaas mogen wij hier niet meer over berichten. Dag twee begint levendig met een lezing door Michael Holub en Gerhard Sagmeister over het onderwerp sleutelfiguren van bedrijven. Holub legt uit: “Als de kerncijfers niet meer kloppen, ligt de oorzaak vaak al lang terug.” Goedbedoelde adviezen zoals demping als het gaat om prijsinformatie en mogelijke compensatiemogelijkheden worden genoemd. Het tweede verhitte debat ontstaat: “Theoretisch kan ik alles in rekening brengen, maar dan komt mijn klant niet”, hoor je. Een klassiek scenario: de deskundige of adviseur ziet op basis van de cijfers mogelijkheden voor extra inkomsten, die volgens het publiek nauwelijks kunnen worden gerealiseerd onder de druk van het dagelijks leven. Alle deelnemers bespreken welke diensten aan de klant in rekening kunnen worden gebracht en op welke wijze. Er ontstaat een consensus: “Prestaties in rekening brengen is altijd een kwestie van de juiste bewoording”, benadrukt Sagmeister. De reeks lezingen eindigt met Gabriele Hausmann van het Institute for Management over hoe je op de juiste manier leiding kunt geven. “Denk eraan: ieders lieveling is niemands baas.” Leid ertoe om scherpe beslissingen te nemen, zelfs als ze impopulair en onaangenaam zijn. Als baas moet je duidelijk definiëren welke taken ik heb en welke niet. “De baas hoeft geen expert te zijn”, zegt Hausmann, maar benadrukt dat “delegeren een extra taak is die gepland moet worden.” Bovendien mag men bij het ondernemerschap niet de fout maken om familieleden anders te behandelen. “Uiteindelijk moet je jezelf de vraag stellen: presteert mijn bloedverwant hetzelfde als ik van een andere medewerker verwacht? Als het antwoord nee is, moet jij als leidinggevende passende actie ondernemen.” En daarmee zijn we bij de eerste lezing van Wolfgang Fuchs rond: Ondernemerschap betekent risico's nemen, risico's afwegen, maar ook aanpakken en beslissingen nemen. Want als je te lang stilzit of alles doet zoals je het altijd hebt gedaan, loop je het gevaar dat je ruw wakker wordt.