Εκεί πονάει το παπούτσι του επιχειρηματία

Εκεί πονάει το παπούτσι του επιχειρηματία

Χωρίς κέρδος δεν έχει νόημα!» είναι το σύνθημα του φετινού επιχειρηματικού συνεδρίου Obereder στο Gersberg Alm στο Σάλτσμπουργκ στα τέλη Νοεμβρίου. Φτάνουν περίπου 80 συνοδευόμενοι πελάτες, όλοι είναι ιδιοκτήτες αντιπροσωπειών αυτοκινήτων και συνεργείων. Η σειρά των διαλέξεων στοχεύει σκόπιμα να συζητήσει εκείνα τα θέματα όπου τα παπούτσια του επιχειρηματία είναι πιο οδυνηρά. Από την αρχή, ο σύμβουλος διαχείρισης Wolfgang Fuchs παίρνει το βήμα. Τα δύο βασικά ερωτήματα της διάλεξής του: «Πού βγάζω χρήματα; Πού χάνω χρήματα; Είναι σημαντικό να το προσδιορίσω ακριβώς αυτό – βάναυσα ειλικρινής. Για παράδειγμα, παίρνει τους καλεσμένους σε ένα ταξίδι στην πτώχευση ενός αρτοποιείου. Μια πραγματική υπόθεση που συνόδευε ο Fuchs. Αυτό περιλαμβάνει την ανάληψη μιας ξεπερασμένης επιχείρησης, καθυστερήσεις επενδύσεων και επιχειρηματικά λάθη. Ο σύμβουλος περιγράφει με λίγο υπερβολικά λεπτομέρειες ποια λάθη έγιναν σαφές από τον χειριστή. μας είπε σε συνομιλία: «Η αυτοκινητοβιομηχανία έχει τις πολύ ιδιαίτερες παγίδες της. Το εμπόριο νέων αυτοκινήτων έχει πρόβλημα περιθωρίου και υψηλές επενδύσεις ταυτόχρονα. Είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει χωρίς εργαστήριο. Και οι εξαγορές εταιρειών αποτελούν συχνά σημεία καμπής στην ιστορία της εταιρείας." Από πού προέρχονται τα προβλήματα σε ορισμένα καταστήματα αυτοκινήτων; "Σπάνια είναι μόνο ένα μέτρο, ένα πρόβλημα. Αλλά ειδικά όταν αναλαμβάνετε μια επιχείρηση, πρέπει να αναρωτηθείτε: Έχει ο διάδοχος το διαμέτρημα να διευθύνει πραγματικά την επιχείρηση - ακόμα κι αν προέρχεται από τη δική σας οικογένεια;» Εδώ ο σύμβουλος συμβουλεύει να μην φείδεστε κόστους και να ζητάτε από έναν εξωτερικό ειδικό να συντάξει ένα status quo της εταιρείας ως μέρος της παράδοσης. Φουξ Το κόστος για αυτό δεν είναι τόσο υψηλό, αλλά σε σχέση με τον κίνδυνο δεν αξίζει να το αναφέρουμε «Η ανάληψη μιας επιχείρησης χωρίς όλα τα στοιχεία και τα βασικά στοιχεία στο τραπέζι είναι σαν να οδηγείς με σπασμένο μετρητή καυσίμου. Δεν ξέρεις πόσο μακριά θα φτάσεις. Όλοι θα το επισκευάσουν αμέσως. Η ίδια φροντίδα πρέπει να δίνεται και στα βασικά πρόσωπα της δικής σας εταιρείας».

ΣΚΑΦΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Τα πράγματα γίνονται πολύ ζωντανά στην αίθουσα συνεδριάσεων όταν η Barbara Weiss, υπεύθυνη ανθρώπινου δυναμικού του Ομίλου Denzel, και η Diane Freiberger, αντιπρύτανης του Kufstein University of Applied Sciences, έχουν τον λόγο. Η διάλεξη του διδύμου πραγματεύεται το ζήτημα των εργαζομένων και, συγκεκριμένα, αφορά το γεγονός ότι "η έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων θα επιδεινωθεί δραματικά. Οι δημογραφικές εξελίξεις δείχνουν ότι οι ικανοί υπάλληλοι θα μπορούν να επιλέξουν πού θα εργαστούν στο μέλλον". Ο Φράιμπεργκερ διευκρινίζει: "Οι baby boomers - που τώρα βρίσκονται συχνά σε διευθυντικές θέσεις - θα συνταξιοδοτηθούν σε μεγάλους αριθμούς τα επόμενα χρόνια. Απλώς δεν υπάρχουν αρκετοί διάδοχοι".

Αν και ορισμένες θέσεις θα μπορούσαν να σωθούν ή να μην καλυφθούν, η απώλεια εργαζομένων είναι πολύ ριζική. "Επιπλέον, οι σημερινοί αρχάριοι καριέρας δεν ενδιαφέρονται μόνο για τα χρήματα. Θέλουν να ακουστούν, να εκτιμηθούν και να θέτουν σημαντικά υψηλότερες απαιτήσεις από τον εργοδότη τους. Έχουν φτάσει στο σημείο οι υποψήφιοι να ρωτούν: Τι μπορείτε να μου προσφέρετε; Πρέπει να είστε προετοιμασμένοι και προετοιμασμένοι για αυτό σήμερα. Διαφορετικά θα είναι απίστευτα δύσκολο να βρείτε καλούς υπαλλήλους", λέει ο Weiss. Ο όμιλος Denzel θα λάμβανε περίπου 8.000 αιτήσεις ετησίως. Ο Weiss πραγματοποιεί περίπου οκτώ συνεντεύξεις για δουλειά την ημέρα. Ωστόσο, η εύρεση υπαλλήλων είναι εξαιρετικά δύσκολη. "Επίσης, αξιολογούμε τους μάνατζερ με βάση τις διακυμάνσεις. Ακόμη και ένας μεγάλος όμιλος σήμερα δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά δύο πωλητές ή συμβούλους εξυπηρέτησης πελατών να εγκαταλείψουν ένα βράδυ", λέει ο Weiss. Υπάρχει αναστάτωση στο κοινό. Από διαφορετικές κατευθύνσεις στο δωμάτιο μπορείτε να ακούσετε έγκριση, αλλά και παράπονα για το πόσο αδύνατο είναι το προσωπικό. Δεν μπορείτε να μην αισθάνεστε σαν οι επιχειρηματίες στην αίθουσα να νιώθουν ότι εξαρτώνται από τους υπαλλήλους τους περισσότερο από ποτέ. «Τι πρέπει να κάνουμε;» ρωτάει μια κυρία την ομάδα. "Τοποθέτησε τον εαυτό σου με αξιοπιστία απέναντι στους υπαλλήλους σου. Συμπεριλάβετέ τους. Και δείξτε τους σεβασμό", συμβουλεύει ο Weiss. Ο αντιπρύτανης Φράιμπεργκερ προσθέτει: "Και μην ξεχνάτε να αναπτύξετε περαιτέρω τους υπαλλήλους σας. Γιατί αν δεν το κάνετε, ο υπάλληλος θα αναπτυχθεί έξω από την εταιρεία." Δύσκολα λόγια, αλλά ακούγονται.

«Η χρέωση για την απόδοση είναι πάντα θέμα σωστής διατύπωσης».GERHARD SAGMEISTER, ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Ο Claus Fischer από το Αυστριακό Νομισματοκοπείο ολοκληρώνει την πρώτη μέρα με μια χιουμοριστική, διασκεδαστική διάλεξη για τον χρυσό. Δυστυχώς δεν επιτρέπεται πλέον να αναφέρουμε αυτό το θέμα. Η δεύτερη μέρα ξεκινάει με μια ζωντανή διάλεξη των Michael Holub και Gerhard Sagmeister σχετικά με τα βασικά πρόσωπα της εταιρείας. Ο Holub εξηγεί: «Εάν τα βασικά στοιχεία δεν είναι πλέον σωστά, η αιτία συχνά χρονολογείται από πολύ παλιά». Αναφέρονται καλοπροαίρετες συμβουλές, όπως η απορρόφηση των κραδασμών όταν πρόκειται για πληροφορίες τιμών και πιθανές επιλογές αντιστάθμισης. Προκύπτει η δεύτερη έντονη συζήτηση: «Θεωρητικά, μπορώ να χρεώσω τα πάντα, αλλά μετά δεν θα έρθει ο πελάτης μου», ακούτε. Κλασικό σενάριο: Ο ειδικός ή ο σύμβουλος βλέπει δυνατότητες για πρόσθετο εισόδημα με βάση τους αριθμούς, το οποίο, σύμφωνα με το κοινό, δύσκολα μπορεί να υλοποιηθεί υπό την πίεση της καθημερινότητας. Όλοι οι συμμετέχοντες συζητούν ποιες υπηρεσίες μπορούν να χρεωθούν στον πελάτη και πώς. Αναδύεται μια συναίνεση: «Η χρέωση για την απόδοση είναι πάντα ζήτημα της σωστής διατύπωσης», τονίζει ο Sagmeister. Η σειρά των διαλέξεων ολοκληρώνεται με την Gabriele Hausmann από το Ινστιτούτο Διοίκησης για το πώς να ηγηθείς σωστά. «Θυμήσου: η αγαπημένη όλων δεν είναι το αφεντικό κανενός». Οδηγήστε στη λήψη καυτών αποφάσεων - ακόμα κι αν είναι αντιδημοφιλείς και δυσάρεστες. Ως αφεντικό, πρέπει να ορίσετε με σαφήνεια ποιες εργασίες έχω και ποιες όχι. «Το αφεντικό δεν χρειάζεται να είναι ειδικός», λέει ο Hausmann, αλλά τονίζει ότι «η ανάθεση είναι μια πρόσθετη εργασία που πρέπει να προγραμματιστεί». Επιπλέον, δεν πρέπει να κάνει κανείς το λάθος να αντιμετωπίζει διαφορετικά τα μέλη της οικογένειας όταν είναι επιχειρηματικό. "Στο τέλος πρέπει να αναρωτηθείτε: Ο συγγενής μου εξ αίματος έχει τα ίδια αποτελέσματα που περιμένω από έναν άλλο υπάλληλο; Εάν η απάντηση είναι αρνητική, εσείς ως διευθυντής πρέπει να λάβετε τα κατάλληλα μέτρα". Και αυτό μας φέρνει ολόκληρο τον κύκλο στην πρώτη διάλεξη του Wolfgang Fuchs: Επιχειρηματικότητα σημαίνει να παίρνεις ρίσκα, να σταθμίζεις τους κινδύνους αλλά και να τους αντιμετωπίζεις και να παίρνεις αποφάσεις. Γιατί αν κάθεσαι για πολύ ώρα σε αδράνεια ή κάνεις τα πάντα όπως τα έκανες πάντα, κινδυνεύεις από ένα αγενές ξύπνημα.